Οι ξύλινοι εξώστες είναι μία τυπολογία που απαντάται πολύ συχνά σε κτίσματα του οικισμού , ωστόσο είναι πολύ λίγοι αυτοί που διατηρούνται σε καλή κατάσταση μέχρι σήμερα . Τις περισσότερες φορές η κάποτε ύπαρξη εξώστη μαρτυρείται από τα μεμονωμένα ξύλινα δοκάρια που προεξέχουν στις όψεις των κτισμάτων . Μορφολογικά , οι εξώστες έχουν μικρές διαστάσεις τόσο σε πλάτος όσο και σε ύψος και δεν καλύπτουν όλη την όψη των κτιρίων . Βρίσκονται συνήθως στη μικρή πλευρά των ορθογώνιων κτισμάτων . Αναφορικά με την κατασκευή τους μπορούν να χωριστούν ανάλογα με την ύπαρξη αντηρίδων ή όχι ( με ξύλινες αντηρίδες, με μεταλλικές αντηρίδες, χωρίς αντηρίδες) είτε ανάλογα με τον τρόπο σύνδεσής τους με την τοιχοποιία ( ξύλινα δοκάρια που πακτώνονται στην τοιχοποιία ή ξύλινα δοκάρια που αποτελούν προέκταση των δοκαριών του εσωτερικού πατώματος) .
Στεγάζονται με στέγη που στηρίζεται σε ξύλινους ορθοστάτες και επικαλύπτεται με κεραμίδια .