Στέγες

Η κάλυψη του δώματος σε όλη την περιοχή  του Αγίου Πέτρου , εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις , γίνεται με  ξύλινες κεκλιμένες στέγες , δίρριχτες , τρίρριχτες και τετράρριχτε ς. Αποτελούνται από οριζόντια δοκάρια που τοποθετούνται ανά συγκεκριμένο πλάτος μεταξύ τους , συχνά αντίστοιχο με αυτό των δοκαριών του πατώματος , οι λεγόμενοι ελκυστήρες . Οι ελκυστήρες ενισχύονται με δύο ζευκτά δοκάρια , τους αμοίβοντες , που καταλήγουν στο ψηλότερο τμήμα της στέγης , που αποτελείται από ένα ξύλινο δοκάρι , τον “κορφιά”. Σε ορισμένες στέγες , παρατηρούνται ορθοστάτες ή αλλιώς “μπαμπάς”, που είναι κατακόρυφα δοκάρια που στηρίζονται στον ορθοστάτη και είτε πατάνε στους ελκυστήρες , είτε όχι . Ανάλογα με τις απαιτήσεις τις κατασκευής τοποθετούνται και ενισχυτικά κατακόρυφα στοιχεία , σε μία ή περισσότερες πλευρές του ορθοστάτη . Επιπλέον , μπορούν να τοποθετηθούν αντιρήδες με σκοπό να ανακουφίζουν τους αμοίβοντες. Όλο αυτό το ξύλινο σύστημα της στέγης είτε ακουμπάει σε εσοχή στο ανώτερο τμήμα της τοιχοποιίας , είτε καρφώνεται σε περιμετρικά ξύλινα δοκάρια , τους “στρωτήρες”, που είναι τοποθετημένοι στο ανώτερο τμήμα της τοιχοποιίας .

Στο κάτω μέρος των ελκυστήρων καρφώνονται ξύλινα σανίδια με αρμοκάλυπτρα , που αποτελούν τα ταβανιάσματα ή ψευδοροφές , ενώ πάνω από τους αμοίβοντες καρφώνεται ξύλινο πέτσωμα , επί του οποίου τοποθετείται κονίαμα , πάνω στο οποίο τοποθετούνται τα κεραμίδια . Τα κεραμίδια με τη σειρά τους , είναι είτε κλασικά βυζαντινά είτε γαλλικού τύπου . Σε πολλά κτίσματα του οικισμού παρατηρείται εξωτερικά περιμετρική κορνίζα με τριπλή απόληξη κεραμιδιών με κονίαμα .