Συμπεράσματα

Η επί τόπου πρακτική άσκηση και η προσωπική βιωματική εμπειρία με τον οικισμό του Αγίου Πέτρου Αρκαδίας , μας άφησε με ποικίλα συναισθήματα , σκέψεις και προβληματισμούς . Η τελική μορφή του οικισμού καθορίστηκε σε βάθος χρόνου , από διάφορους παράγοντες που επιχειρήσαμε να εξετάσουμε .

 Αρχικά , η πολεοδομική εξέλιξη του οικισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το γεωφυσικό ανάγλυφο του τόπου . Η έντονη κλίση του εδάφους ανάγκασε την οικιστική εξέλιξη να ακολουθεί τη ροή της . Έτσι , το φυσικό τοπίο γίνεται καταλύτης στη διαμόρφωση της εικόνας του οικισμού και το τεχνητό περιβάλλον συμπληρώνει αρμονικά το φυσικό .

Πυρήνας της δημόσιας καθημερινής ζωής αποτελεί η κεντρική πλατεία του οικισμού , όπου συγκεντρώνει τα καφενεία και το εμπόριο περιμετρικά της , μαζί με μία από τις δύο κύριες εκκλησίες του χωριού . Η σχέση δημόσιου – ιδιωτικού παρουσιάζει μία ρευστότητα , στοιχείο του παραδοσιακού ελληνικού οικισμού , λόγω του εξωστρεφή κοινωνικού χαρακτήρα του .

Η ιδιαίτερη αρκαδική αρχιτεκτονική του , απόρροια μιας μακράς πορείας στον χρόνο , μπορεί να εντοπιστεί διάσπαρτη στον ιστό του οικισμού , με πυκνώσεις κυρίως στους παλαιότερους πυρήνες . Το οικοδομικό σύστημα προέρχεται και υπαγορεύεται από τον ίδιο τον τόπο και μελετώντας το , εντοπίζει κανείς τους διαφορετικούς τρόπους των τοπικών μαστόρων για την αντιμετώπιση προβλημάτων , στατικού και κατασκευαστικού χαρακτήρα .

Τα νέα οικοδομικά υλικά και οι τεχνικές γνώσεις όμως , οδήγησαν σε οικοδομικές παρεμβάσεις που αλλοτριώνουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική αξία του οικισμού . Σύγχρονα κτίσματα συμπλέκονται με τα παραδοσιακά , τα οποία πολλές φορές είτε είναι εγκαταλελειμμένα και φθαρμένα από τον χρόνο , είτε έχουν υποστεί άναρχες παρεμβάσεις που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα τους . Τέτοια είναι παραδείγματα από κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα , προσθήκες όγκων , αντικατάσταση ξύλινων εξωστών και στεγών κι άλλα .

Η αστικοποίηση έχει μειώσει τον πληθυσμό του Αγίου Πέτρου σε σημαντικό βαθμό μέσα στο χρόνο , αλλά χάρη στον τουρισμό παραμένει κεφαλοχώρι και ζωντανός οργανισμός της περιοχής .

Ένας από τους κύριους στόχους αυτής της μελέτης είναι προβολή και η ανάδειξη της αξίας της παραδοσιακής  ελληνικής αρχιτεκτονικής. Αντλησαμε πολλά συμπεράσματα σε σχέση με τη κατασκευαστική φιλοσοφία αυτής της αρχιτεκτονικής, την αρμονική ένταξη του οικισμου στο φυσικό τοπίο, την αξιοποίηση των φυσκών πόρων. Είναι μια  αρχιτεκτονίκη συλλογικού σχεδιασμού του χώρου της κοινωνίας, που έχει ως συνθετικό άξονα το ίδιο το τοπίο.  Δυστυχώς όμως η κληρονομιά αυτή βρίσκεται υπό απειλή στο όνομα της εξέληξης της κοινωνίας και της οικονομίας και έτσι μαζί με αυτήν κινδυνεύει η ιστορική μνήμη του τόπου.