Ο δημόσιος χώρος της Δροσοπηγής αποτελείται κατά κύριο λόγο από τα μικρού πλάτους οδούς (σοκάκια) που τη διατρέχουν, αναπτυσσόμενα οργανικά ανάλογα με την κλίση του εδάφους και τη διάταξη των κατοικιών. Οι διαφορετικές υλικότητες του οδοστρώματος τους : πλακόστρωτα, τσιμεντένια, χωμάτινα, ή και με πράσινο, συμβάλλουν στην δημιουργία ενός ιδιαίτερου τοπίου. Τα πλάτη των μικρών δρόμων διαφέρουν, και η αίσθηση η οποία μας προκαλούν έχει άμεση σχέση με το ύψος των κτηρίων που τους περιβάλλουν. Άλλοτε το ύψος είναι χαμηλό και επιτρέπει την θέα προς τις ορεινές πλαγιές, άλλοτε οι ψηλοί και βαρείς λίθινοι τοίχοι δημιουργούν ένα αίσθημα κλειστότητας, πάντοτε όμως σε αρμονία με τον χαρακτήρα του οικισμού και το τοπίο. Ο κύριος δημόσιος χώρος του οικισμού είναι η πλακόστρωτη πλατεία του με τα αιωνόβια πλατάνια που την σκεπάζουν, η οποία βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού και αποτελεί τον χώρο συγκέντρωσης των δημόσιων κτηρίων και λειτουργιών του οικισμού (σχολείο, εκκλησία, καφενείο, πηγή). Εκεί οι κάτοικοι δραστηριοποιούνται κοινωνικά, συζητούν και συναθροίζονται. Σημειώνεται ότι οι πλατείες των οικισμών λειτουργούν όπως η αρχαία αγορά.