Οριζόντια Δώματα

1. Τυπολογική κατάταξη ανάλογα με τη σύσταση

Τα οριζόντια δώματα στα κτήρια δεν σημειώνουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, ως προς τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί ή τον τρόπο κατασκευής. Αυτό συμβαίνει διότι το τυπικό μήκος δοκού, που ήταν διαθέσιμο, ήταν συγκεκριμένο, με αποτέλεσμα να περιορίζει το άνοιγμα της κάλυψης του χώρου στα 4 μέτρα. Αρχικά, ένας τύπος επίπεδου δώματος αποτελείται από την πρώτη ξύλινη δοκό διαστάσεων 20 – 25 εκατοστών περίπου, τις δευτερεύουσες μικρότερες ξύλινες δοκούς διαστάσεων 10 εκατοστών με την μεταξύ τους απόσταση 50 εκατοστά, τοποθετημένες στην αντίθετη διεύθυνση από αυτήν των πρώτων δοκών, μία στρώση από καλάμια διαμέτρου 2 εκατοστών, δημιουργώντας μία ενιαία επιφάνεια, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, έτσι ώστε να ακουμπήσουν οι λιθόπλακες πάχους 5 εκατοστών. Η τελική στρώση αποτελείται από τσιμέντο πάχους 8 εκατοστών.

Ένας παρόμοιος τύπος επίπεδου δώματος αποτελείται από τις πρώτες ξύλινες δοκούς ύψους 15 εκατοστών, από πάνω ξύλινα δοκάρια 10 εκατοστών με απόσταση μεταξύ τους 35 εκατοστά, τα καλάμια ή ξύλινες, λεπτές τάβλες πάχους 2 εκατοστών και την τελική στρώση, δηλαδή τσιμεντόπλακα πάχους 10 εκατοστών.

Στην συνέχεια, ένας τύπος, που διαφέρει σε κάποια σημεία είναι αυτός, που αποτελείται από τις πρώτες ξύλινες δοκούς διαστάσεων 25 εκατοστών, ξύλινα δοκάρια διαμέτρου 10 εκατοστών με την μεταξύ τους απόσταση 30 – 35 εκατοστά, μικρά ξύλα διαμέτρου 5 εκατοστών, τα οποία χρησιμοποιούνται αντί για καλάμια ή ξύλινες τάβλες και την τελική στρώση από τσιμεντόπλακα 12 εκατοστών. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει και μία ψευδοροφή από φύλλο τύπου νοβοπάν, καρφωμένη στις μεγάλες ξύλινες δοκούς.

Τέλος, ένας πολύ σημαντικός τύπος οριζόντιου δώματος είναι ο ακόλουθος, καθώς μοιάζει να ακολουθεί τις αυθεντικές παραδοσιακές στρώσεις με τις λιγότερες μεταγενέστερες επεμβάσεις. Η πρώτη στρώση είναι οι ξύλινες δοκοί διαστάσεων 20 εκατοστών, ακολουθούν τα ξύλινα δοκάρια διαστάσεων 10 εκατοστών με απόσταση μεταξύ τους 35 εκατοστά, μία στρώση ξύλων πάχους 2,5 εκατοστών, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, μία στρώση από χώμα πάχους 10 εκατοστών. Η τελική στρώση είναι πιθανή μεταγενέστερη παρέμβαση, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις, και αποτελείται από τσιμεντόπλακα πάχους 5 εκατοστών.

2. Ψευδοροφές

 Σε κάποια κτήρια του οικισμού, υπήρχαν ψευδοροφές, για να καλύψουν τον φέροντα οργανισμό της στέγης ή του δώματος, αντίστοιχα. Στην περίπτωση, όπου η ψευδοροφή υπάρχει κάτω από το δώμα, πρόκειται για απλό τρόπο σύνδεσης. Πιο επεξηγηματικά, το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την ψευδοροφή είναι ένα φύλλο τύπου νοβοπάν, το οποίο καρφώθηκε πάνω στο πρώτο μεγάλο δοκάρι του φέροντα οργανισμού του δώματος. Βέβαια, σε κάποιο σημείο, έχει καρφωθεί ένα πολύ μικρό δοκάρι διαστάσεων περίπου 5 εκατοστών, από την εμφανή πλευρά της ψευδοροφής. Το δοκάρι αυτό, ίσως να προστέθηκε σε κάποια μεταγενέστερη φάση συντήρησης ή επιδιόρθωσης της ψευδοροφής.