Πλατώματα - Ελεύθεροι Χώροι

Η μικρή έκταση του οικισμού σε συνδυασμό με τον μικρό αριθμό μόνιμων κατοίκων και την εγκατάλειψη καταργεί την παραδοσιακή λειτουργία του δημόσιου χώρου. Σημεία συγκέντρωσης εκτός από την εκκλησία δεν υπάρχουν και το καφενείο που λειτουργούσε στο παρελθόν έχει κλείσει. Αξίζει δε να προσέξουμε ότι η συνεκτικότητα του οικισμού παράγει μια ιδιαίτερη συνθήκη: η διαβάθμιση ιδιωτικού-δημόσιου χώρου φαίνεται να υποχωρεί σε έναν ενιαίο ημι-δημόσιο χαρακτήρα που χαρακτηρίζει . Οι περισσότεροι ελεύθεροι χώροι, είτε ιδιωτικοί είτε δημόσιοι είναι προσβάσιμοι:  το πέρασμα, η αυλή και το δώμα.

Ως κενρικός ελεύθερος χώρος μπορεί να χαρακτηριστεί η πλατεία στην οποία καταλήγει ο κεντρικός δρόμος που οδηγεί στον οικισμό. Εκεί λαμβάνουν χώρα και οι κοινωνικές εκδηλώσεις μιας και αποτελεί υπαίθριο χώρο για την εκκλησία. Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου με τα πέτρινα πεζούλια, τα σκαλιά και την κρήνη είναι μεταγενέστερη, ταυτόχρονη μάλιστα με την αναστήλωση της εκκλησίας.

Το πλάτωμα στην νότια είσοδο του οικισμού είναι ιδιωτικό και η πρόσβαση σε αυτόν διακόπτεται μέσω μιας καγκελόπορτας. Εσωτερικά των κατοικιών του νότιου τμήματος του οικισμού ανοίγεται ελεύθερος χώρος, πλάτωμα. Μέσω αυτού γίνεται η είσοδος στις κατοικίες, στις οποίες επιτρέπεται και η οπτική επαφή χάρη στον προστατευμένο αυτόν κλειστό χώρο. Η διάταξη αυτή πρϋπήρχε από τα χρόνια του ενετικού συγκροτήματος, στην οποία πιθανόν να έβρισκαν εκτόνωση και παραγωγικές λειτουργίες μιας και γύρω της διατηρούνται το παλιό υδραγωγείο και ψηλοτάβανοι χώροι με καμάρες (πιθανόν λιοτρίβι).