Δομή του οικισμού

Κατά την ενετική περίοδο αλλά και επί Τουρκοκρατίας_(1600-1900) ο οικισμός αποτελούσε ένα ενιαίο συγκρότημα/φέουδο, ιδιοκτησία ντόπιου αγά.

Οι ενδείξεις που οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, πέρα από τις μαρτυρίες βασίζονται στα παρακάτω :                                                                            

₋Όλα τα κτήρια του πυρήνα του οικισμού είναι λίθινα και μάλιστα ίδιας τεχνοτροπίας (ενετική λιθοδομή).
₋Υπάρχουν γειτονικοί και διαδοχικοί χώροι που φαίνεται ότι είχαν διαφορετική λειτουργία, όπως θολωτοί χώροι αποθήκευσης/ κελάρια με μεγάλο ύψος ορόφου δίπλα σε μικρότερα χαμηλότερα με εσωτερική επικοινωνία και όχι ξεχωριστά αυτοτελή κτίσματα
₋Παρατηρείται αλληλουχία και δομική συνέχεια στη διάταξη των δομικών στοιχείων (πχ.καμάρες)
     _ακόμα και σε κτήρια τα οποία είναι πια χωρισμένα διαπιστώνουμε πως σειρές τόξων βρίσκονται πάνω στον ίδιο άξονα,
     _οι καμάρες του ενός δωματίου χρησιμοποιούνται ως αντιστήριξη των συμμετρικών ομοίων τους, γεγονός που μαρτυρά πως έχουν χτιστεί ταυτοχρόνως.

Αυτός ο φρουριακός πυρήνας, που έχει ξεκάθαρο όριο προς το νότο επεκτείνεται γραμμικά προς τον κεντρικό δρόμο.
Η σημερινή κατάσταση του οικισμού έχει διαμορφωθεί μετά από χωρισμό σε ιδιοκτησίες δημιουργώντας επιμέρους ενότητες με δικές τους εισόδους στο πρώην συγκρότημα.