Τα ενδιάμεσα πατώματα που παρατηρούνται στον οικισμό κατατάσσονται σε:
ι) ξύλινα: τα οποία είναι τα παλαιότερα (ενετικά), κάποια διατηρημένα, και σύγχρονα.
Τα ενετικά ενδιάμεσα πατώματα διαμορφώνονταν με ξύλινους, ακατέργαστους, μεγάλους κορμούς δέντρων πάχους 20-30εκ. που σφηνώνονταν ανάμεσα στους λίθους της τις τοιχοποιίας. Πάνω από αυτούς υπήρχε ένα στρώμα από σχισμένους λεπτότερους κορμούς (σχίζες) και πάνω από αυτές ένα παχύ στρώμα από φτέρες και θάμνους για να συγκρατείται το τελικό στρώμα του πατώματος που ήταν ο κωμόλιθος (πέτρωμα της περιοχής το οποίο όταν υγραίνεται σκληραίνει και στεγανώνει τους χώρους). Ο κωμόλιθος είχε πάχους περίπου 30 εκ.
Στα διατηρημένα ξύλινα πατώματα του οικισμού παρατηρούμε τους αρχικούς ξύλινους κορμούς να είναι λειασμένοι και περασμένοι με βερνίνι ξυλείας, καθώς οι σχίζες έχουν αντικατασταθεί από τάβλες (20x3 εκ.). Σε κάποια τέτοια πατώματα οι τάβλες είναι βατές, ενώ σε κάποια έχουν καλυφθεί από λεπτό στρώμα ελαφρομπετόν.
Σε μεταγενέστερα ξύλινα πατώματα υπάρχουν στρογγυλοί δοκοί από πριστή ξυλεία, καλαμωτή πάνω από αυτούς, και λεπτό στρώμα ελαφρομπετόν για την τελική επιφάνεια.
ιι) Συνδυασμός παλαιών αρχικών δομικών συστημάτων στήριξης με ελαφρομπετόν. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν λίθινες καμάρες και δείγμα των παλαιών ξύλινων δοκών και σχίζων, καθώς το οπλισμένο σκυρόδεμα χύνεται με κάποιον τρόπο πάνω από τα συστήματα αυτά μέσω ξυλότυπου.
ιι) πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος. Σε αυτή την περίπτωση , οι παλαιές λιθοδομές έχουν χάσει τον στατικό τους ρόλο και το παλαιό ξύλινο ενδιάμεσο πάτωμα έχει αφαιρεθεί. Η πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος εδράζεται σε φέροντα οργανισμό του ίδιου υλικού.
Τα πατώματα του ισογείου είναι διαμορφωμένα με μωσαϊκό , ή ελαφρομπετόν. Τέλος, παρατηρείται και ένα ξύλινο πάτωμα.