Πληθυσμιακά Στοιχεία, Οικονομικές και Παραγωγικές Δραστηριότητες

 Η οικονομία της Δημητσάνας διαφέρει και μεταλλάσσεται ανά τις περιόδους.

 Ήδη από το 16ο αιώνα παρατηρείται μια στροφή στα βιοτεχνικά επαγγέλματα. Αυτό έγινε σε μια προσπάθεια συμπλήρωσης του χαμηλού γεωργικού εισοδήματος. Τελικά το 18^ο αι. η οικονομία της βασίζεται ήδη στη βιοτεχνία ενώ μόλις το 40% του πληθυσμού ασχολείται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία (όταν αντίστοιχα στην υπόλοιπη Ελλάδα το ποσοστό αυτό κυμαινόταν στο 60-80%!).  Στη διαμόρφωση αυτής της οικονομίας οδήγησε η γεωμορφολογία της περιοχής μια και το έδαφος ήταν βραχώδες και άγονο. Ανέπτυξαν λοιπόν, ένα πλήθος βιοτεχνικών δραστηριοτήτων: τη βυρσοδεψεία, την υφαντουργεία και κυρίως την πυριτιδοποιεία οι οποίες ξεκίνησαν αρχικά ως οικιακές βιοτεχνίες ενώ στη συνέχεια, μέσω της εκμετάλλευσης της δύναμης του Λούσιου ποταμού και της υδροκίνησης έγιναν βιοτεχνίες μεγαλύτερης εμβέλειας.

 Ο Α. Πετρονώτης χαρακτηρίζει τη Δημητσάνα μεταπρατικό κέντρο, καθώς ήταν σημαντικό εμπορικό κέντρο της πελοποννησιακής ενδοχώρας. Μάλιστα παρατηρείται,ότι στους προεπιστημονικούς χάρτες του 18^ου αιώνα, η Δημητσάνα τοποθετείται ενδεικτικά κοντά στη δυτική ακτή, κάτι που σήμερα εξηγείται επειδή παρόλο που ήταν οικισμός της ενδοχώρας είχε στραφεί προς τους θαλάσσιους δρόμους που ένωναν την Πελοπόννησο με πόλεις της Ευρώπης και της Μικράς Ασίας.

Μετά την ανάδειξη της Δημητσάνας σε επαρχιακή πρωτεύουσα, η πόλη έφτασε στην οικονομική και κοινωνική της ακμή.

Σήμερα

Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και την κτηνοτροφία . Η έμφαση άλλωστε που έχει δωθεί στην τουριστική ανάπτυξη του χωριού είναι εμφανής και από το γεγονός ότι πολλά διατηρητέα κτίρια του χωριού έχουν μετατραπεί σε ξενώνες. (πυργος Ξενιού και Καζάκου αποκαταστημένα από τον Ε.Ο.Τ.)