Το κτίριο αυτό το συναντάμε περπατώντας από την κεντρική πλατεία του χωριού προς την γειτονιά των "Κονιαρέικων" . Πρόκειται για ένα αυστηρά οριοθετημένο κτίριο μέσα σε ένα αυλόγυρο μέσω του οποίου γίνεται η πρόσβαση σε αυτό. Είναι ανωγοκάτωγο, ακολουθεί σε κάτοψη τον τύπο του "μακρυναριού" με γενικές διαστάσεις 17μ x 6,2μ και είναι κάθετο στις ισοϋψείς καμπύλες του εδάφους , έχοντας το στενό του μέτωπο προς το δρόμο. Το ισόγειο είναι δίχωρο και χωρίζεται με εγκάρσιο τοίχο σε ένα μεγάλο και ένα μικρότερο χώρο. Ο μικρός χώρος, ο οποίος συνορεύει με το δρόμο υποθέτουμε ότι χρησιμοποιούταν ως κουζίνα ή αποθήκη λόγω του φούρνου που υπάρχει σε αυτό. Ο φούρνος σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που βρήκαμε στον οικισμό εντάσσεται στο εσωτερικό του κτιρίου και δεν έχει καμινάδα. Για τον όροφο έχουμε λιγοστά στοιχεία καθώς βρίσκεται σε κακή κατάσταση διατήρησης. Η είσοδος σε αυτόν γίνεται μέσω μιας κλίμακας που στεγάζει μια μικρή θολωτή αποθήκη. Το πάτωμα με ξύλινο δάπεδο είναι γκρεμισμένο σε κάποια σημεία και οι περισσότεροι τοίχοι διαλυμένοι , έτσι δεν έχουμε ακριβείς ενδείξεις για το πώς είχε γίνει ο χωρισμός των δωματίων. Επίσης στον όροφο υπάρχει τζάκι το οποίο βρίσκεται στη στενή πλευρά του, η οποία έχει θέα στον δρόμο. Στην απέναντι στενή πλευρά πιθανολογείται η ύπαρξη χαγιατιού, λόγω της εύρεσης ξύλινων προεξεχόντων στοιχείων στο ύψος του ορόφου. Η στέγη του κτιρίου είναι διαλυμένη , ενώ ο χώρος της κουζίνας στο ισόγειο στεγάζεται με σύγχρονη στέγη από υλικό τύπου PVC. Οι όψεις είναι διαμορφωμένες με αργολιθοδομή, ενώ είναι εμφανής και η χρήση μπετόν για τη στήριξη της μεταγενέστερης στέγης. Το κτίριο σήμερα είναι ερειπωμένο , ενώ ο περίβολός του χρησιμοποιείται ως κοτέτσι. Είναι κτίριο αυθεντικό χωρίς μεταγενέστερες προσθήκες (με εξαίρεση την στέγη του μικρού χώρου), συνεπώς με ελάχιστες αλλοιώσεις.