Στα Τρόπαια οι στέγες είναι κλειστές με ξύλινες οροφές συνήθως με εμφανείς τάβλες που έχουν καταστραφεί και άλλες, υπάρχουν πολλές, που έχουν αντικατασταθεί με νεότερες κατασκευές.
Στο Σκούντου αντίθετα όλες είναι κατεστραμένες αλλά φαίνονται τα ίχνη των δοκών.
Οι στέγες αποτελούν τμήμα του οριζόντιου φέροντος οργανισμού του κτηρίου,
που δέχεται ποικίλες και συνεχείς καταπονήσεις απο το περιβάλλον.
Οι καταπονήσεις αυτές μπορεί να οφείλονται σε βροχή, σε χιονοπτώσεις, ακραία καιρικά φαινομένα αλλά και από τους ανέμους ή από το ίδιο το βάρος του υλικού επικάλυψης των στεγών.
Επικαλύπτονται με τα κεραμίδια, τα οποία προστατεύουν το σύνολο του κτηρίου απο το νερό και την υγρασία. Χειροποίητα συνήθως τοπικά.
Ανάλογα της χρήσης τους χωρίζονταν σε αυλάκια, στρωτήρες(τα κάτω κεραμίδια) και καλυπτήρες(τα πάνω κεραμίδια). Στρώνονται πάνω στο πέτσωμα, στις σανίδες δηλάδή, που αποτελούν το τελείωμα της στέγης.