ΕΠΙΧΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ

Τα δεκαετία του 50-60 προωθήθηκε το σοβάντισμα των εξωτερικών επιφανειών των κατοικιών με αποτέλεσμα να χαθεί ο ιδιαίτερος χαρακτήρας τον οποίο είχε η συγκεκριμένη περιοχή αλλοιώνοντας τη μορφολογική αλληλουχία εμφανών πελεκημένων γωνιόλιθων ή προσόψεων και της υπόλοιπης τοιχοποιίας.

Μέχρι την περίοδο εκείνη, στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική παρουσιαζόταν μία ποικιλία χρωμάτων, τοποθετώντας στα επιχρίσματα αλλά και στην ετήσια συντήρηση τους με το ασβέστωμα μέσα στο μίγμα της επικάλυψης, χρωστικές ουσίες (συνήθως ανακατεμένες στο μίγμα υδράσβεστου ,υδατοδιαλυτές, όπως το λουλακί η ώχρα και το χονδροκόκκινο)

Αργότερα προωθήθηκε η χρήση του λευκού χρώματος.