Ιστορικά Στοιχεία

Για την προέλευση του ονόματός του Λαύκου υπάρχουν πολλές απόψεις, όπως για παράδειγμα ότι  προέρχεται από το όνομα κάποιου οικιστή ή από τις πολλές λεύκες που υπάρχουν στο χωριό ή ακόμα κι από το επίθετο γλαυκός, που σημαίνει καθαρός στα σλάβικα. Κρατάει επίσης ακόμη και σήμερα παρατσούκλια από παλαιότερα χρόνια όπως "Μπγαρ"(= η μυγούλα που χώνεται στο κρασί ) ή "Κοπάνια" (από το ψάρι κόπανος που πρέπει να καταναλωνόταν αρκετά στην περιοχή). Όπως μας είπε κάτοικος της περιοχής ο Λαύκος είχε παλιά τη φήμη χωριού "τεμπέληδων, μπεκρήδων και λεπρών", χαρακτηρισμού που ίσως να είχε μια δόση αλήθειας - δεδομένου και του πρώτου παρωνυμίου.

Ο οικισμός κτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα, από τον καπετάνιο Στέργιο Μπασδέκη. Γνώρισε στιγμές μεγάλης οικονομικής άνθησης στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ενώ μακρόχρονη και πλούσια είναι και η παράδοσή του στις τέχνες και τα γράμματα.

Κατά την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση, το χωριό κάηκε στο μεγαλύτερο μέρος του ως αντίποινο στις ενέργειες των κατοίκων για απελευθέρωση. Πολλοί κάτοικοι του συμμετείχαν επίσης στους ελληνικούς αγώνες κατά των Γερμανών το 1940. Οι αντιστασιακές μνήμες τού είναι έντονες, όπως μαρτυρά η ύπαρξη της Πλατείας Ηρώων και ενός μνημείου αφιερωμένο στους πεσόντες, που αφορούν αντίστοιχα αυτές τις εποχές.

Οι Λαυκιώτες ασχολούνταν στο παρελθόν με το εμπόριο -απ' όπου προήλθε και η μεγάλη οικονομική τους ευμάρεια - ενώ υπήρχαν ακόμη πολλοί ναυτικοί και τεχνίτες. Επιπλέον, ο Λαύκος είχε πολλά μεταξουργεία, πράγμα που ευνόησε επίσης την οικονομική ανάπτυξή του.

Σημαντική χρονική περίοδο στην ιστορία του οικισμού, η οποία καθόρισε τον μετέπειτα χαρακτήρα του, ήταν τα χρόνια 1880-1920. Εκείνη την εποχή αρκετοί έμποροι που είχαν κάνει περιουσίες εκτός Ελλάδος (οι περισσότεροι από αυτούς στην Αίγυπτο, εξού και η ονομασία Αιγυπτιώτες), επέστρεψαν στο χωριό και έχτισαν τα αρχοντικά τους, σε νεοκλασσικό στιλ. Οι κάτοικοι αυτοί και τα σπίτια τους έδωσαν στο Λαύκο μια άποψη "κοσμοπολίτικη" που τον έκανε να διαφέρει από τα υπόλοιπα χωριά του Πηλίου και που διατηρείται ακόμη και σήμερα.