Εφόσον η πλειονότητα των κτιρίων κατοικείται, υφίσταται συχνά μικροεπισκευές με αποτέλεσμα να μη γίνεται άμεσα αντιληπτή η γενική παθολογία των κτισμάτων, παρά μόνο μέσα από προσεκτική παρατήρηση των σημείων επέμβασης. Έτσι, δομικές αστοχίες συνίστανται συνήθως σε ρηγματώσεις μεμονωμένων σημείων στη λιθοδομή και σπάνια σε κατάρρευση μέρους ή όλης της κατασκευής. Ιδιαίτερα ευπαθή είναι τα ξύλινα μέλη που καταστρέφονται από έντομα με αποτέλεσμα μετατοπίσεις στις στέγες, τοπικές καταρρεύσεις σε πατώματα και αντικατάσταση των ξύλινων κουφωμάτων με λιγότερο ενταγμένα, αλλά ανθεκτικότερα μεταλλικά.