Στα κτίρια του οικισμού το πρώτο στοιχείο που αστοχεί είναι η στέγη. Παρατηρούμε πως τόσο τμήματα στεγών όσο και ολόκληρες στέγες καταρρέουν. Οι λόγοι της κατάρρευσης ποικίλουν, ωστόσο οι δύο κυριότεροι υποστηρίζουμε πως είναι οι αστοχίες στην κατασκευή και η ελλιπής προστασία από το νερό, η οποία φυσικά είναι επακόλουθο της κακοτεχνίας. Εισχωρώντας η βροχή μέσα στην κατασκευή οδηγεί στο σάπισμα του ξύλου και στην μείωση των μηχανικών του αντοχών. Έτσι, ο σκελετός καταρρέει. Επιπλέον, αν ο ξύλινος σκελετός δεν είναι κατάλληλα δομημένος ενδέχεται να μην αντέξει το φορτίο του χιονιού κατά τους χειμερινούς μήνες και να αστοχήσει.
Μετά την στέγη (κατά κανόνα) αστοχεί η τοιχοποιία, εφόσον δεν υπάρχει το «δέσιμό της» από την στέγη. Δηλαδή, μαζί με την στέγη καταρρέει και η σύνδεση του συνόλου της τοιχοποιίας.
Ωστόσο, η τοιχοποιία δεν αστοχεί μόνο εξαιτίας της κατάρρευσης της στέγης. Κακή τοποθέτηση των στρώσεων των πετρών μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία κατακόρυφων ευπαθών αρμών. Η παθολογία αυτή γίνεται εμφανής κατά των σεισμό. Τα Ιωάννινα (δηλαδή η ευρύτερη περιοχή στην οποία εντάσσονται οι Καλαρρύτες) εντάσσονται στην Ζώνη Σεισμικής Επικινδυνότητας II, για την οποία υπολογίζεται επιτάχυνση εδάφους α=0,16g (ΦΕΚ 613/Β/12-10-92).
Άλλη αιτία αστοχίας της τοιχοποιίας είναι η χρήση ευτελών κονιαμάτων σε συνδυασμό με την μη προστασία τους από την βροχή. *** Στον οικισμό και ειδικότερα στο βορειοδυτικό τμήμα που μελετήθηκε επισταμένως από την ομάδα μας δεν εντοπίστηκαν τέτοιου είδους αστοχίες.