Το εμφανιζόμενο μέτωπο εφάπτεται σε στενό πλακόστρωτο δρόμο που χαρακτηρίζεται από έντονη προσπελασιμότητα. Ο δρόμος οδηγεί σε κεντρικό σημείο συγκέντρωσης-τοπόσημο της περιοχής: την κεντρική πλατεία με την εκκλησία της Αγ. Κυριακής, το δημοτικό σχολείο και τη δημοτική βιβλιοθήκη και φιλοξενεί τοπική καφετέρια και ξενώνα (του Ξενιού- τοπόσημο της περιοχής), στοιχεία που τον κάνουν ιδιαίτερα πολυσύχναστο.
Το έδαφος παρουσιάζει κλίση και σε κάτοψη είναι φανερή η στροφή στο μέσον του δεύτερου κτιρίου.
Απεικονίζονται τέσσερα κτίσματα, τα οποία ενώνονται στις πλάγιες πλευρές με μεσοτοιχίες χωρίς ενδιάμεσα κενά, συγκροτώντας ένα πλήρες, σφιχτό μέτωπο. Παρόλο που τα κτίρια είναι όλα διώροφα, η κλίση του εδάφους έχει ως αποτέλεσμα σταδιακές υψομετρικές αποκλίσεις στην απόληξη των κτισμάτων.
Το πρώτο κτίριο (πετρόχτιστη τοπική καφετέρια) βρίσκεται σε καλή κατάσταση, αποκατεστημένο μέσα από ήπιες επεμβάσεις που μαρτυρούν το παραδοσιακό του ύφος. Το δεύτερο κτίσμα έχει δεχτεί επεμβάσεις που, παρά την εμφανή λιθοδομή, τείνουν να αλλοιώνουν το αρχικό παραδοσιακό του ύφος και το απομακρύνουν από τη γενική εικόνα του οικισμού. Η συνολική επέμβαση που έχει υποστεί το τρίτο κτίριο (όπως η εξωτερική επικάλυψη με σοβά) έχει οδηγήσει στην πλήρη αλλοίωση του παραδοσιακού στοιχείου… Το ερείπιο λίγο πριν το τέλος του δρόμου έρχεται να υπενθυμίσει το αίσθημα του παλιού, του αυθεντικού, του παραδοσιακού.
Στο βόρειο μέτωπο του δρόμου, γίνεται εμφανής, λοιπόν, μια σταδιακή μετάβαση από την διατήρηση της παράδοσης στο ύφος του κτιρίου, τη μερική απομάκρυνση από το παραδοσιακό στοιχείο, στην ολοκληρωτική αλλοίωση του παραδοσιακού ύφους και την τελική υπενθύμιση του παλιού, του αυθεντικού.