Το κτίριο βρίσκεται εκεί που η οδός Ιπποκράτους συμβάλλει με την οδό Σωκράτους. Σήμερα είναι ερειπωμένο αλλά λογικά στο παρελθόν λειτουργούσε ως κατοικία. Η πρόσβαση μας σε αυτό ήταν περιορισμένη. Για ό,τι δεν μπορέσαμε να δούμε κάναμε υποθέσεις που στα σχέδια φαίνονται με διακεκομμένη γραμμή. Αποτελείται απο έναν παλαιό κύριο κτιριακό όγκο, και μια μεταγενέστερη προέκταση. Μεταξύ τους ενώνονται υπό γωνία σχηματίζοντας διάταξη τύπου "Γ". Έχουν επίσης μακρόστενο σχήμα. Η μεγάλη πλευρά του κύριου όγκου κοιτάει προς τον δρόμο, ενώ της προέκτασης στο εσωτερικό της αυλής.
Ο κύριος όγκος δεν είναι παράλληλος με τον δρόμο αλλά βρίσκεται με αυτόν υπό γωνία μικρότερη των 45 μοιρών. Μεταξύ τους παρεμβάλλονται, πεζοδρόμιο, μαντρότοιχος και αυλή. αποτελείται από 3 δωμάτια εκ των οποίων τα δύο επικοινωνούν μεταξύ τους με εσωτερική πόρτα, ενώ δεν υπάρχει εσωτερική επικοινωνία με το τρίτο. Κάθε ένας χώρος έχει δικό του μοναδικό παράθυρο και εξωτερική είσοδο. Οι εξωτερικοί τοίχοι είναι λίθινοι, με επίχρυσμα, και έχουν φέρουσα λειτουργία.Πάνω σε αυτούς εδράζεται η δίρριχτη στέγη. Ίσως η στέγη αρχικά να ήταν ενιαία, σήμερα όμως διακρίνουμε δύο στέγες. Η πρώτη στεγάζει το δωμάτιο που έχει μόνο πρόσβαση από την αυλή. Η στέγη αυτή είναι ελαφρώς χαμηλότερη σε σχέση με την άλλη, και απολήγει στην όψη με ξύλινα δοκάρια να προεξέχουν του τοίχου.Κατά πάσα πιθανότητα τα δοκάρια αυτά συνεχίζουν μέχρι την κορυφή της στέγης και ακουμπούν σε κάποια άλλη κεντρική δοκό. Πάνω στα δοκάρια τοποθετείται το πέτσωμα από σανίδες και έπειτα καδρονάκια για να δέσουν σε αυτά με κάρφωμα τα κεραμίδια ρωμαϊκού τύπου. Η δεύτερη στέγη δεν έχει αυτή την απόληξη, και κρίνοντας απο το μέγεθος του χώρου και την ύπαρξη ψευδοροφής (που κρύβει εσωτερικά την στέγη) μάλλον πρόκειται για ένα σύστημα στήριξης με ζευκτά. Πάνω στα ζευκτά φανταζόμαστε να έρχονται τεγίδες και πέτσωμα με σανίδες. Ως τελική στρώση τοποθετούνται συνδετική κονία και βυζαντινά κεραμίδια. Σε ένα μικρό κομματάκι στην αρχή της στέγης τα κεραμίδια είναι ρωμαϊκά. Τα δίφυλα ξύλινα κουφώματα των παραθύρων προστατεύονται από γαλλικά πατζούρια. Υπάρχουν επίσης εσωτερική και εξωτερική ξύλινη ταμπλαδωτή πόρτα και άλλη μια εξωτερική μεταλλική πόρτα. Τέλος, υπάρχει καμινάδα και τζάκι.
Η προέκταση ,που καταλήγει στον μαντρότοιχο, έρχεται να κολλήσει στην όψη του κύριου όγκου και πέφτει πάνω στα εξωτερικά ανοίγματα του ενός δωματίου. Έτσι το εξωτερικό παράθυρο βρίσκεται πλέον εσωτερικά καθώς επίσης δημιουργείται νέα μικρότερη πόρτα μέσα στην παλαιότερη, και η διαφορά κτίζεται. Σε αυτήν υπάρχουν βασικά δύο δωμάτια. Το πρώτο, που ακουμπά στον κύριο όγκο, έχει διάδρομο, κουζινάκι, και μπάνιο που χωρίζεται απο τον υπόλοιπο χώρο με τοίχο που σταματά λίγο πριν την οροφή. Έχει εξωτερική πόρτα και παράθυρο προς την αυλή, και εσωτερική πόρτα για την είσοδο στο δεύτερο δωμάτιο. Το δεύτερο δωμάτιο είναι μικρότερο απο το πρώτο . Έχει επίσης πόρτα προς την αυλή, ενώ φαίνεται πως υπήρχε άνοιγμα παραθύρου προς τον δρόμο που πληρώθηκε από τούβλα. Οι εξωτερικοί τοίχοι είναι φέροντες, αλλού απο τσιμεντόλιθους και αλλού λιθοδομή. Το πρώτο δωμάτιο έχει επικλινή μονόριχτη στέγη από τοίχο σε τοίχο και εσωτερικά την κρύβει ψευδοροφή. Και εδώ έχουμε απόληξη με προεξέχοντα δοκάρια, πέτσωμα, πηχάκια και ρωμαϊκά κεραμίδια. Στο δεύτερο δωμάτιο η στέγαση γίνεται με οριζόντιες σιδερόβεργες σε ζευγάρια, πάνω στις οποίες πατάνε σειρές από τούβλα, και οι αρμοί μεταξύ των σειρών των τούβλων ενισχύονται με κάποιο συνδετικό κονίαμα. Τα κουφώματα είναι μεταλλικά και υπάρχει και καμινάδα.