Ανοιγματα

Ανοίγματα

Η γεωμετρία των παραδοσιακών ανοιγμάτων στα παραδοσιακά κτίσματα υπαγορεύονταν από τις δυνατότητες του εκάστοτε δομικού υλικού, δηλαδή της πέτρας και του ξύλου. Επειδή τα υλικά αυτά δεν μπορούσαν να γεφυρώσουν μεγάλα ανοίγματα, τα σχήματα που προέκυπταν ήταν κατά βάσην υψίκορμα, ή τετράγωνα, μικρού πλάτους. Τα νέα υλικά που χρησιμοποιούνται, μεγαλύτερης καμπτικής και διατμητικής αντοχής, επιτρέπουν τη δημιουργία ποικίλων και διαφορετικών μορφών.

Όσον αφορά τη θέση των ανοιγμάτων, και αυτή προέκυπτε από τη διαδικασία δόμησης λιθοδομών (φέρουσα τοιχοποιία). Η πέτρα χτιζόταν σε στρώσεις, οπότε και τα ανοίγματα, με μικρές αποκλίσεις, είχαν το ίδιο ύψος πρεκιού και ποδιάς, δημιουργώντας ζώνες ανοιγμάτων. Ακόμα δινόταν ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή και ομαλή μεταφορά των φορτίων στο έδαφος, μέσω της κατακόρυφης στοίχισης των ανοιγμάτων.

Στη περιοχή του Λιοπεσίου εκτιμάται ότι δεν υπήρχαν ανοίγματα στη πλευρά του δρόμου μια και οι τοίχοι των κτισμάτων αποτελούσαν τμήμα του περιμετρικού μαντρότοιχου.