Οι εγκάρσιες τομές στους δρόμους και στα πλατώματα βοηθούν στην κατανόηση σχέσης πλάτους δρόμου και ύψους κτισμάτων σε όλη την έκταση του χωριού. Χαρακτηριστικό στοιχείο των Σαπουνακαιικων είναι η αντιμετώπιση του τμήματος κάτω από τον κεντρικό δρόμο, που διαπερνά το χωριό και ενώνει τις δυο πλατείες, όπου η πυκνή δόμηση οδηγεί σε πολύ στενά δρομάκια δημιουργώντας αρκετές φορές μεγάλη διαφορά κλίμακας πλάτους και ύψους με τα κτήρια εκατέρωθεν. Περπατώντας σ’ ένα τέτοιο δρόμο, ο άνθρωπος, όντας μικρός δίπλα στα κτίσματα, ακόμα κι αν αυτά είναι ενός ή δύο ορόφων, αδυνατεί να παρατηρήσει με ευκολία το σύνολό τους. Όσο διασχίζει όμως το χωριό καθ’ ύψος, δίνεται αυτή η δυνατότητα, αφου το πλάτος του δρόμου αυξάνεται σημαντικά, δίνοντας την ευκαιρία για τη μετατροπή των δρόμων σε αυτοκινητόδρομους, με στόχο τη διευκόλυνση πρόσβασης των ιδιωτών στις κατοικίες τους. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του χωριού είναι η ύπαρξη αυλών και η διάκρισή τους από το δημόσιο χώρο, είτε με τεχνητά όρια όπως μάντρες, κρύβοντας από τον περιηγητή την ύπαρξη της αυλής, είτε με χαμηλό πέτρινο τοίχο με συρματόπλεγμα που επιτρέπει την ορατότητα από το εξωτερικό της αυλής προσφέροντας μια εξωστρέφεια. Η χαρακτηριστική έντονης κλίσης τομή του βουνού αποδίδει τη μεγάλη υψομετρική διαφορά του εδάφους των Σαπουνακαίικων. Γι’αυτόν τον λόγο είναι πολύ συχνό το φαινόμενο ότι τα κτίρια εκατέρωθεν του δρόμου βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα, έτσι που πολλές φορές ο πρώτος ορόφους ενός κτιρίου βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον δεύτερο όροφο του άλλου κτιρίου.