Βλάστηση

Η νότια θέση της Πελοποννήσου εξηγεί την πλούσια βιοποικιλότητα της, στοιχείο το οποίο είναι διακριτό στην περιοχή των Σαπουνακαίικων. Πρόκειται για τόπο όπου τα σπίτια είναι πολύ κοντά κτισμένα μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το σημαντικότερο μέρος της χλωρίδας να αναπτύσσεται γύρω από αυτό. Χάρη στην τοποθεσία του χωριού, η βλάστηση που παρατηρείται συνδυάζει δύο, σχεδόν αντίθετους τύπους, το μεσογειακό και τον ορεινό. Ο τυπικός μεσογειακός τύπος περιλαμβάνει έντονη θαμνοειδή βλάστηση , με γένη αειθαλών θάμνων όπως οι σχινοί και το πουρνάρι, αλλά και δέντρα μεσαίου και μεγαλύτερου ύψους τα οποία ευδοκιμούν στο ασβεστοειδές έδαφος της περιοχής. Τέτοια δέντρα ανήκουν στις κατηγορίες των σκληρόφυλλων αείφυλλων πλατύφυλλων και των θερμόφιλων φυλλοβόλων δρυών. Ο ορεινός τύπος περιλαμβάνει τα ορεινά κωνοφόρα και την κεφαλληνιακή ελάτη. Στα Σαπουνακαίικα συναντάμε κάποια είδη της πρώτης κατηγορίας.