Η κατοικία βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του οικισμού.
Στην ποδιά της θύρας της κεντρικής εισόδου είναι χαραγμένο το έτος 1864, χρονολογία που ίσως ανοικοδομήθηκε η κατοικία. Σήμερα έχει εγκαταλειφθεί αφού οι φθορές που έχει υποστεί δε δημιουργούν βιώσιμο περιβάλλον.
Το κτήριο αποτελείται από δύο επίπεδα: το κατώι και το ανώι, η πρόσβαση στα οποία γίνεται από διαφορετική πλευρά του κτίσματος. Η είσοδος στο κατώι γίνεται στη νοτιοδυτική πλευρά της κατοικίας. Το κατώι περιλαμβάνει έναν χώρο με ελεύθερο ύψος 2,30Μ. Παρατηρείται η εισχώρηση βράχου από τη βορινή τοιχοποιία στο κατώι. Η είσοδος στο ανώι επιτυγχάνεται από τη βορειοανατολική πλευρά του κτηρίου με τη διαμόρφωση σκαλοπατιών και εξώστη. Το ανώι περιλαμβάνει τέσσερις χώρους, με χώρο υποδοχής, χειμωνιάτικο στα αριστερά του και σάλα στα δεξιά του, ενώ κεντρικά βρίσκεται το υπνοδωμάτιο. Οι εσωτερικοί χώροι διαχωρίζονται με ξύλινες μεσάντρες. Συγκεκριμένα το κομμάτι της μεσάντρας που διαχώριζε τη σάλα από το υπνοδωμάτιο έχει κατεδαφιστεί και στη θέση του τοποθετήθηκε κουρτίνα. Το ελεύθερο ύψος του ανωγιού είναι 2,70Μ.
Προσθήκη από μπετόν αποτελεί ο εξώστης μεγάλης έκτασης στη νοτιοδυτική πλευρά του κτίσματος. Επιπλέον βοηθητικοί και αποθηκευτικοί χώροι έχουν προστεθεί στην προέκταση του κτηρίου με λίθινη τοιχοποιία.
Το περίγραμμα του κτηρίου είναι 11,20Μ Χ 6,20Μ.
Το κτήριο καλύπτεται από ξύλινη τρίρριχτη στέγη με επικάλυψη από κεραμίδια.
Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από λίθινη περιμετρική τοιχοποιία πάχους 0,75Μ στο κατώι και 0,70Μ στο ανώι.