Στα παραδοσιακά κτήρια της Αργαλαστής παρατηρείται μεγάλο φάσμα φθορών. Οι κύριοι παράγοντες που συντελούν στις φθορές αυτές είναι η έλλειψη συντήρησης σε συνδυασμό με την επίδραση διαφόρων φυσικών παραγόντων, όπως είναι η υγρασία ή διάφορες σεισμικές φορτίσεις. Αποδέκτης των φθορών είναι συχνά η τοιχοποιία του κτηρίου, η οποία μάλιστα είναι φέρουσα και υποφέρει ιδιαίτερα από διάφορες αστοχίες του υλικού και τη σεισμική δραστηριότητα της χώρας. Αυτή σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζει ρηγματώσεις (ιδιαίτερα γύρω από μεγάλα ανοίγματα), ή και ανεπάρκεια του συνδετικού κονιάματος, γεγονός που οδηγεί στη μείωση της ευστάθειας του τοίχου, ή ακόμα και στην αποκόλληση διαφόρων λίθων. Ακόμα, δεν σπανίζουν οι περιπτώσεις όπου είχε επέλθει κατάρρευση τμήματος της εξωτερικής ή της εσωτερικής τοιχοποιίας. Παρατηρήθηκαν, επιπλέον, προβλήματα στα ξύλινα δάπεδα και κουφώματα ή ακόμα και στις ξύλινες θεμελιώσεις των κτισμάτων, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις είχαν υποστεί φθορές λόγω της διάβρωσης του ξύλου από την υγρασία. Επίσης, ήταν χαρακτηριστικό το φαινόμενο της κατάρρευσης της στέγης σε ορισμένα κτήρια, μερικής ή και ολικής, με παρόμοια αίτια. Ένα ακόμα πρόβλημα που παρουσιάζεται είναι η καταστροφή των επιχρισμάτων και διαφόρων διακοσμητικών στοιχείων, εξ αιτίας της πολύχρονης έκθεσης τους σε εξωτερικούς παράγοντες (π.χ. αλλαγές θερμοκρασίας, υγρασία, άνεμος, βροχή). Τέλος, πολλά από τα κτίσματα που μελετήθηκαν έχουν παραμεληθεί και έχουν καλυφθεί από την τοπική βλάστηση, η οποία με τη σειρά της συμβάλλει στην περαιτέρω ερείπωση τους, επιδρώντας κυρίως στη στέγη και την τοιχοποιία, καθώς και σε άλλα μέλη του κτηρίου.