Παθολογία στέγης

Τις μεγαλύτερες βλάβες τις εμφάνισαν κυρίως οι ξύλινες κατασκευές.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται η κατάρρευση στεγών σε πολλά κτίσματα του οικισμού.

Τα κεραμίδια, συχνά παρασύρονται από τον αέρα ή σπάνε για διάφορους λόγους (απότομες μεταβολές θερμοκρασίας, έντονα καιρικά φαινόμενα κλπ).

Εξ’ αιτίας της ελλειπούς συντήρησης της στέγης, εμφανή ήταν τα κενά στην επικάλυψη του πετσώματος λόγω της φθοράς των κεραμιδιών.Αυτό έχει ως συνέπεια την επαφή των ξύλινων μελών της κατασκευής με το βρόχινο νερό.Η άνοδος της εσωτερικής τους υγρασίας
μπορεί ακολούθως να προκαλέσει και τη σήψη τους μέσα σε λίγα χρόνια. Επομένως χάνεται το κύριο τμήμα της παραλαβής και εξουδετέρωσης των οριζόντιων συνιστωσών του ζευκτού. Γι’ αυτό το λόγο η στέγη είναι και ένα από τα πρώτα μέρη του κτιρίου που υφίσταται τις συνέπειες
του χρόνου, και συχνά καταρρέει.Συνήθως μετά από το σάπισμα και την κατάρρευση της στέγης ακολουθεί σταδιακά και η διάλυση του υπόλοιπου κτιρίου.

Τυπικές βλάβες στέγης:

• Στην περιοχή  σύνδεσης του αμείβοντα με τον ελκυστήρα
• Κατά μήκος των αμειβόντων. Λοξή ρωγμή μεγάλου μήκους συνήθως στην κάτω επιφάνεια των αμειβόντων.
• Στην περιοχή σύνδεσης αμειβόντων στην κορυφή της στέγης.