_Τοπόσημα
_Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου
Η κεντρική Εκκλησία του χωριού, ο ναός του Αγίου Δημητρίου, αποτελεί και το κυριότερο τοπόσημο της. Η Εκκλησία βρίσκεται εκεί ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, ωστόσο στην πορεία δέχτηκε επεμβάσεις συντήρησης και ασβέστωμα των εξωτερικών τοίχων. Όποτε τελεί κάποια μεγάλη λειτουργία, αποτελεί κοινωνικό γεγονός για το χωριό, καθώς συνήθως συγκεντρώνονται τα μέλη των οικογένειών που διατηρούν ιδιοκτησίες στο χωριό.
_Η Εκκλησία της Αγίας Κυριακής
Η Εκκλησία της Αγ.Κυριακής είναι μια μικρή Εκκλησία που αρχικά χτίστηκε από ιδιώτη και τελούσε ιδιωτικές λειτουργίες, πλέον όμως ανήκει σε όλο το χωριό. Αποτελεί ένα καινούργιο κτίσμα, είναι όμως αρκετά απομακρυσμένη από το υπόλοιπο χωριό.
_Το νεκροταφείο
Το νεκροταφείο με την εκκλησία του Αγιου Γεωργίου είναι από τα παλαιότερα κτίσματα στο χωριό, καθώς είναι το μόνο νεκροταφείο που είχε το χωριό ήδη από την ίδρυσή του. Αρχικά ήταν απομονωμένο από τα υπόλοιπα κτίρια, όταν αναπτύχθηκε ο οικισμός απέκτησε σπίτια τριγύρω.
_Η φυσική πηγη- πλατεία
Η φυσική πηγή που αποτέλεσε πόλο έλξης των κατοίκων και αρχικό πυρήνα ανάπτυξης του χωριού βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του χωριού. Διαμορφώθηκε κατόπιν δωρεάς της οικογένειας Αγγελέτου ως μικρή πλατεία, και έτσι συνεισφέρει στην δημόσια ζωη του χωριού.
_Η δεξαμενή
Η δεύτερη τεχνητή πηγή του χωριού είναι κατ ουσίαν μια μικρή δεξαμενή, που όμως αποτελεί σημάντικό στοιχείο του χωριού γιατί καλύπτει κάθε ανάγκη ύδρευσης του χωριού.
_Το σχολείο
Το σχολείο του χωριού στο νοτιοδυτικό άκρο του χωριού υπήρχε ως οίκημα κάποιου ιδιώτη μέχρι και την δεκαετία του ’30, οπότε και παραχωρήθηκε ως σχολείο στο χωριό, γιατί η θέση του είχε το πλεονέκτημα ότι βρισκόταν όσο γινόταν πιο κοντά στα χωράφια, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι αγρότες να μπορούν να επιβλέπουν τα παιδιά τους. Στην πορεία το κτήριο δέχτηκε μεγάλες επεμβάσεις συντήρησης για να μπορεί να λειτουργεί πιο σωστά, όμως με την σταδιακή μείωση του πληθυσμού και την έλλειψη μικρών παιδιών κατέληξε να κλείσει την δεκαετία του ‘90.
_Το σπίτι του βοσκού.
Πρόκειται για το τελευταίο σπίτι στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο στην βορειοδυτική πλευρά του χωριού. Όταν υπήρχε παλιά είσοδος του χωριού σε αυτόν τον δρόμο, τότε ήταν το πρώτο κτίσμα που συναντούσε κάποιος μπαίνοντας στο χωριό, και έτσι είχε προσδοθεί στο κτίσμα φρουριακή λειτουργία. Τα τελευταία χρόνια, όντας ερείπιο και εγκαταλελειμμένο, είχε γίνει το σπίτι του βοσκού , μέχρι να εγκαταλειφθεί εντελώς.
_Παλιό καφενείο.
Πρόκειται ουσιαστικά για τον ημιυπόγειο χώρο ενός σπιτιού, το κατώι του, που οι ιδιοκτήτες συντηρούσαν προιόντα και τα πουλούσαν ως παντοπωλείο στους υπόλοιπους κατοίκους, ενώ το πλάτωμα μπροστα από αυτό το σπίτι αξιοποιήθηκε ως ένα καφενείο για το χωριό με τραπεζάκια.