Άνω Γλυκόβρυση

Πληθυσμιακά Στοιχεία, Οικονομικές και Παραγωγικές Δραστηριότητες

_Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι κάτοικοι του χωριού αναγράφονται ως 17.  Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού τον χειμώνα αλλά και το καλοκαίρι είναι μόλις 4, ενώ οι υπόλοιποι μετακινούνται τον χειμώνα στα χωριά του κάμπου, ιδιαίτερα στην Κάτω Γλυκόβρυση, και επισκέπτονται την Ανω Γλυκόβρυση συχνά το καλοκαίρι, καθώς διατηρεί πιο χαμηλές θερμοκρασίες από τον κάμπο.Από την δεκαετία του ’40 , και ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του εμφυλίου, στο χωριό άρχισε να μαζεύεται πληθυσμός από γύρω περιοχές. Αιτία ήταν το υψόμετρό του, που το καθιστούσε ιδανική κρυψώνα για τους αντάρτες. Αυτός όμως, ο έντονος πολιτικός χαρακτήρας που απέκτησε το χωριό ήταν και η αιτία που από τα τέλη του εμφυλίου αρχισε να ερημώνεται. Το φαινόμενο εντάθηκε την δεκαετία του ’60, τόσο με την έντονη αστικοποίηση, όσο και με την μετακίνηση των κατοίκων προς τον κάμπο και ειδικά την Κατω Γλυκόβρυση. Σε αυτό συνετέλεσε και η ελλειψη ασφαλτοστρωμένου δρόμου στην Ανω Γλυκόβρυση μέχρι την δεκαετία του ’60, οπότε οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στην Κάτω Γλυκόβρυση για να επιβλέπουν τα χωράφια τους.Έτσι ο πληθυσμός συνέχιζε να μειώνεται σταδιακα μέχρι την δεκαετία του ’90 , οπότε έκλεισε και το σχολείο του χωριού καθώς ούτε οικογένειες με παιδιά κατοικούν πλέον εκεί, οι δε νέοι που γυρισαν στο χωριό λόγω της οικονομικής κρίσης είναι μόλις 2.Η βασική οικονομική δραστηριότητα του χωριού αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί η γεωργία, με την καλλιέργεια πορτοκαλιών και ελιάς, ενώ οι περισσότεροι κάτοικοι διαθέτουν και καλλιέργειες από ρύζι, βαμβάκοι και λοιπά εσπεριδοειδή στον κάμπο. Παλαιότερα είχε παρουσιάσει ανάπτυξη και η κτηνοτροφία, με τους κατοίκους να κάνουν συνεννοήσεις ώστε κάποια σπίτια να διατηρούν αχυρώνες για τα ζώα όλου του χωριού, ενώ καποια άλλα να διατηρούν αποθηκευτικούς χώρους πάλι για όλο το χωριό και τα προιοντα που παρήγαγαν οι κάτοικοι. Σήμερα αυτή η κοινωνική και παραγωγική οργάνωση έχει χαθεί και οι περισσότεροι κάτοικοι καλλιεργούν για προσωπική τους χρήση.Εμπορική δραστηριότητα δεν παρατηρήθηκε ποτέ στο χωριό, εκτός από ένα καφενείο- παντοπωλείο που εξυπηρετούσε τους ίδιους τους κατοίκους, και κατ’ εξαίρεση επισκέπτες όποτε γινόταν κάποια μεγάλη λειτουργία στην κεντρική εκκλησία του χωριού.Τουριστική δραστηριότητα δεν αναπτύχθηκε στο χωριό, λόγω του απομονωμένου χαρακτήρα του.