Το κτήριο 112 αποτελεί σχεδόν μοναδική περίπτωση κατοικίας με ισόγειο κατάστημα. Γνωρίζουμε πως κατασκευάστηκε το 1910 περίπου και ανήκε σε εύπορη οικογένεια του χωριού. Πρόκειται για κτίσμα με κάτοψη σχήματος «Γ», η είσοδος στο οποίο γίνεται από εξωτερική σκάλα που συναντά κανείς στη μικρή αυλή εκτός της κατοικίας. Από την αυλή αποκτά κανείς πρόσβαση και στον ισόγειο χώρο που αποτελούσε εξ αρχής κατάστημα. Η είσοδος στην κατοικία γίνεται από την ένωση των δύο ορθογωνίων που συνιστούν το «Γ». Τα εσωτερικά χωρίσματα -τούβλινοι επιχρισμένοι τοίχοι- επιμερίζουν τον χώρο και δημιουργούν δωμάτια που επικοινωνούν μεταξύ τόσο τους απευθείας όσο και μέσω ενός διαδρόμου που διατρέχει την κατοικία. Ανατολικά συναντά κανείς υπνοδωμάτια και το καθιστικό με τζάκι, ενώ στη δυτική πλευρά βρίσκεται επίσης υπνοδωμάτιο. Στον ισόγειο χώρο έχουν γίνει αρκετές μεταγενέστερες επεμβάσεις και η αρχική του μορφή έχει αλλοιωθεί, ωστόσο διακρίνονται οι πέτρινες καμάρες στις οροφές. Και οι όψεις του κτηρίου αυτού παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αν και οι πέτρες στους εξωτερικόυς τοίχους δεν είναι εμφανείς, οι χρωματισμοί του επιχρίσματος και ο ιδιαίτερος χειρισμός της μορφής της υδρορρόης προσδίδουν στο κτήριο αυτό μια μοναδικότητα. Όσο αφορά στην υδρορρόη αυτή αποτελεί φυσική συνέχεια των πρεκιών των παραθύρων τα οποία δημιουργούν μια λοξή απότμηση στις γωνίες για τη διέλευση του νερού. Τέλος το κτίσμα «στέφεται» με στέγη με κεραμίδια, η οποία στο εσωτερικό δεν είναι εμφανής, στοιχείο που αποτελεί ακόμα μια ένδειξη της μοναδικότητας του κτηρίου αυτού.