Κτήριο 260

Το κτήριο 260 είναι μία κλασσική περίπτωση κτιρίου με ορθογώνια κάτοψη και λιακό. Αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα , ισόγειο και όροφο. Η κάτοψη του ισογείου είναι τετράχωρη και η είσοδος σ’ αυτή γίνεται από δύο πλευρές, μια στα νοτιοανατολικά και μια στα νοτιοδυτικά του κτηρίου. Ο πρώτος χώρος που συναντάμε έχει ένα μικρό τζάκι στη νότια γωνία. Ένας άλλος χώρος φαίνεται να ήταν το εργαστήριο των ιδιοκτητών καθώς συναντάμε γούρνες και δύο στέρνες. Η στέγαση του πρώτου επιπέδου σε άλλα σημεία είναι τοξωτή ενώ σε άλλα η οροφή είναι ξύλινη και διαμορφώνει το πάτωμα του δεύτερου επιπέδου. Στη στενή πλευρά του κτηρίου εφάπτεται ένας υπαίθριος χώρος με πέτρινη περίφραξη ο οποίος χρησιμοποιούνταν για τα ζώα. Στο δεύτερο επίπεδο η πρόσβαση γίνεται μέσω μιας πέτρινης κλίμακας που βρίσκεται νοτιοανατολικά του κτηρίου και οδηγεί μέσω ενός λιακού στην κατοψη του δευτερου επιπέδου που έχει  αναλογίες 7/6. Η κάτοψη του δευτέρου επιπέδου στην οποία εισερχόμαστε από την νοτιοανατολική πλευρά , είναι τετράχωρη . Μπαίνοντας βρισκόμαστε σε έναν μικρό χωρο υποδοχής  ο οποίος μας οδηγεί σε τρεις άλλους χώρους. Ο πρώτος από αυτούς (ο οποίος έχει αναλογίες στην κάτοψη 1/1)  χρησιμοποιούνταν ως χώρος διημέρευσης. Ένας άλλος μικρότερος χώρος είχε χρήση υπνοδωματίου και ο τρίτος χώρος που περιλαμβάνει και το τζάκι της κατοικίας χρησιμοποιούνταν ως κουζίνα. Σ’ αυτό το επίπεδο το δάπεδο είναι ξύλινο σε όλη την έκταση του εσωτερικού χώρου. Φαίνεται πως τοποθετήθηκε ξύλινο πάτωμα ακόμα και εκεί που η στέγαση του από κάτω χώρου είναι τοξωτή. Μικρά ανοίγματα υπάρχουν σε όλες τις πλευρές του επιπέδου που μελετάμε.  Στην εξωτερική παρειά του τοίχου είναι χτισμένη μία υδρορόη που παραλαμβάνει τα νερά της στέγης που σ’ αυτή την κατοικία είναι τρίριχτη.  Τα νερά της υδρορόης οδηγούνται σε μία υπόγεια στέρνα η οποία έχει άνοιγμα στο επίπεδο του ισογείου. Τέλος στην ανατολική γωνία του λιακού ήταν κατασκευασμένη μία υπερυψωμένη εσοχή, κλειστή προς το Νότο, που χρησιμοποιούνταν για να ακουμπούν τις κανάτες με το νερό που μετέφεραν.