Εξέλιξη - Ανάπτυξη

Ο οικισμός κάηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, με αποτέλεσμα να μην έχουμε στοιχεία για την μορφή της εξέλιξής του μέχρι τότε. Από την καταστροφή γλίτωσαν μόλις τέσσερα κτίσματα, ο ναός του Αγίου Νικολάου και τρεις κατοικίες. Μπορούμε, παρ'όλα αυτά, να υποθέσουμε  ότι  ο οικισμός αναπτύχθηκε από το κέντρο του, γύρω από την κεντρική πλατεία και την παρακείμενη εκκλησία, που συνιστούν κέντρα κοινωνικής ζωής και πολιτιστικής δραστηριότητας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθέτηση της εκκλησίας εκτός του κεντρικού οικισμού, πιθανώς λόγω παλαιότερης ανάπτυξης ή έλλειψης επαρκούς εδάφους. Επιπλέον, το χωριό εκτείνεται και προς το ποτάμι, παρά τις υψομετρικές διαφορές, διατηρώντας σπίτια πριν από την επανάσταση, όπως τα Ραφτανέικα. Η δόμηση των παλαιότερων σπιτιών (1860-1890) συγκεντρώνεται κυρίως γύρω από το κέντρο και την πλατεία, αντικατοπτρίζοντας την κοινωνική δομή και την οικονομική εξέλιξη της περιοχής την εποχή εκείνη. Τα μεταγενέστερα μεγάλα σπίτια (1890-1910), όταν οι κτηνοτροφικού χαρακτήρα οικογένειες απέκτησαν οικονομική ισχύ, βρίσκονται στα άκρα γιατί εκεί υπήρχαν μεγάλα οικόπεδα ( π.χ. σπίτι Μπαζάκη, Φασούλα, Μόκα κ.λπ.).

Από τις ορθοφωτογραφίες του κτηματολογίου μπορούμε επίσης να συμπεράνουμε ότι από το 1945 μέχρι και σήμερα παρατηρούνται  πολύ μικρές αλλαγές στα όρια του οικισμού, καθώς και στην εσωτερική του συγκρότηση. Η μεγαλύτερη μεταβολή που σημειώνεται είναι η δημιουργία του οδικού δικτύου.