Αρχείο

 Εικόνα 1

Η ομαδική φωτογραφία στην πλατεία των Καλαρρυτών αναφέρεται στον εορτασμό της εκατονταετηρίδας από την ίδρυση του ελληνικού κράτους (1830-1930), εξού και η παρουσία επισήμων. Είναι λήψη το καλοκαίρι του 1930, τότε έγινε και η ανάπλαση της κεντρικής πλατείας, όπως τη βλέπουμε σήμερα. Οι Καλαρρύτες ήταν ένα από τα ελάχιστα χωριά που συμμετείχαν εξ αρχής στην Επανάσταση, με τραγικές μάλιστα συνέπειες, καταστράφηκαν ολοσχερώς. Σε αναγνώριση της προσφοράς η Πολιτεία καθιέρωσε να εορτάζεται επίσημα η συμμετοχή τους την πρώτη Κυριακή του Ιουλίου εκάστου έτους. Στην συγκεκριμένη εορτή της εκατονταετηρίδας το 1930 στους Καλαρρύτες παρέστησαν εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, όπως απεικονίζονται στη φωτογραφία. Μεταξύ των άλλων ο Γενικός Διοικητής Ηπείρου Αχιλλέας Καλεύρης, ο Λούλης βουλευτής Ιωαννίνων, ο Χρήστος Σούλης λόγιος, Γυμνασιάρχης της Ζωσιμαίας Σχολής και ο Χρήστος Χρηστοβασίλης λόγιος, δημοσιογράφος, εκδότης της εφημερίδας Ελευθερία των Ιωαννίνων.

Εικόνα 2

Στη συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζονται τα δύο μικρότερα τέκνα του τσέλιγκα των Καλαρρυτών Κωνσταντίνου Μόκα, Άγγελος και Μαρίκα, στα χειμαδιά, κάπου στη Θεσσαλία με το αγαπημένο τους πρόβατο , μέσα της δεκαετίας 1920".

Εικόνα 3

Στη φωτογραφία απεικονίζεται η επεξεργασία του μαλλιού, που περιλαμβάνει το καθάρισμα για την απομάκρυνση αγκαθιών και κολλιτσίδων ,το πέρασμα με το χτένι για λανάρισμα, το βάψιμο και το πέρασμα από τον αργαλειό για ύφανση. Με το χτένισμα οι ίνες ευθυγραμμίζονται παράλληλα ώστε μετά να περαστεί μια μπάλα από μαλλί στη ρόκα για γνέσιμο και τροπή σε νήμα. Πριν ραφτεί το ύφασμα σε ρούχο το περνάνε από τα μαντάνια ώστε να μαλακώσει. Το μαλλί λόγω του επαγγέλματος ήταν σε αφθονία και τα μάλλινα ρούχα ήταν εξαιρετικά για το χειμώνα.

Εικόνα 4

Η συγκεκριμένη φωτογραφία αποθανατίζει την παρασκευή τυριού «καθ’ οδόν».
Στη μεταφορά των προβάτων την άνοιξη,δεν υπήρχαν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις για το πήξιμο του τυριού και έτσι το παρασκέυαζαν κατά τον εξής τρόπο:
χρησιμοποιούσαν μια υφασμάτινη σακούλα (επονομαζόμενη τσαντίλα) και εκεί πήζαν το τυρί (φέτα). Τη σακούλα τη χρησιμοποιούσαν για να στραγγίζει το υπόλοιπο υγρό. Αυτό το τυρί ονομαζόταν "τυρί τσαντίλας".

Εικόνες 5-7

Στιγμές ποιμενικής ζωής.