Πρόκειται για ένα πλατυμέτωπο κτίσμα ορθογωνικής κάτοψης , αναπτυγμένο σε δύο επίπεδα που ονομάζεται «δίπατο μακρινάρι» ή «ανωγοκάτωγο» . Τόσο το «κατώι» όσο και το «ανώι» είναι χωρισμένα ώστε να δημιουργούνται 2 διαφορετικές πανομοιότυπες κατοικίες , γνωστά και ως αδερφομοίρια .
Στο «κατώι» ο εσωτερικός διαχωρισμός γίνεται με λίθινο τοίχο . Κάθε κατοικία είναι δίχωρη και αποτελείται από το χειμωνιάτικο που περιλαμβάνει το τζάκι και την σάλα που περιέχει την είσοδο . Υπάρχουν δύο είσοδοι με δυτικό προσανατολισμό και η πρόσβαση γίνεται από εξωτερικό ξύλινο στεγασμένο εξώστη που στηρίζεται σε μέρος του κάτω ορόφου και σε δύο λίθινα υποστυλώματα διαστάσεων 70x70cm . Η πρόσβαση στον εξώστη γίνεται απευθείας από το φυσικό επικλινές έδαφος από την πλευρά του δρόμου . Στο «κατώι» , όπου αποθηκεύονταν τα σιτηρά και φυλάσσονταν τα ζώα , μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι υπάρχουν δύο είσοδοι κατά μήκος του πλατύτερου μετώπου που κοιτάζουν την δυτικού προσανατολισμού αυλή . Το μεγαλύτερο τμήμα του κατωγιού είναι χτισμένο με καμάρα, η οποία έχει μέγιστο ύψος 2m, ενώ το υπόλοιπο στεγάζεται με σανίδωμα με μέγιστο ύψος 2.2m, που φέρεται από ξύλινα εγκάρσια δοκάρια .
Έχει φέροντα οργανισμό από λίθινη περιμετρική τοιχοποιία καθώς και από καμάρες και καλύπτεται από ξύλινη τετράριχτη στέγη επικαλυμμένη με γαλλικού τύπου κεραμίδια . Τα ανοίγματα είναι περιορισμένα και τοποθετούνται κατεξοχήν στην πλευρά που κοιτάζει στον δρόμο και τα κουφώματα, όπως και το στέγαστρο του χαγιατιού , είναι ξύλινα .