Το Σύνολο των Αλλοιώσεων

Στον τομέα των τοιχοποιιών παρατηρούμε έντονο φαινόμενο του πρόσθετου επιχρίσματος κατά κύριο λόγο με τσιμέντο αλλά και με απλό σοβά, ενώ διαφορετικά είδη και υλικά τοιχοποιίας (τούβλο, σκυρόδεμα) συναντώνται μόνο στα νέα κτήρια. Στη τοιχοποιία ακόμη, αλλά ως προς τα ανοίγματα, ενοπίζεται σε γενικές γραμμές διατήρηση των διαστάσεων και των αναλογιών σύμφωνα με την παραδοσιακή τεχνοτροπία, με μερικές αποκλίσεις σε πόρτες και μπαλκονόπορτες, αλλά ακόμα και σες περιπτώσεις πιστής διατήρησης των διαστάσεων των ανοιγμάτων, εκτεταμένη είναι η χρήση σκυροδέματος για το πρέκι και την ποδιά, ως αντικατάσταση των ξύλινων. Ακόμη, τα κουφώματα τα οποία αλλού ξύλινα αλλού μεταλλικά εμφανίζουν νέες υλικότητες για καθαρά χρηστικούς λόγους, αλλά έχουν κατά πλειοψηφία σεβαστεί την παράδοση και από πλευράς μορφής και οικοδομικής τεχνολογίας.

Για τις στέγες παρατηρούμε σχεδόν καθολική αντικατάσταση των στεγών ( γεγονός που κρίνεται απαραίτητο λόγω των καιρικών δυσχερειών του τόπου). Επεμβάσεις που προφανώς άλλαξαν τα κτήρια, μορφολογικά, όμως, διατηρήσαν τον χαρακτήρα (κεραμίδια) ενώ δομικά ενίσυχαν την κατασκευή με μπετονένιο γείσο. Εσωτερικά της κάλυσης, ο ξύλινος σκελετός αντικαταστάθηκε πιστά στην τεχνοτροπία και τη μορφή αξιοποιώντας τις σύγχρονες διευκολύνσεις με σύνεση ώστε να μην αλλοιωθεί το πρότυπο. Σε αρκετές περιπτώσεις παρατηρείται από το εσωτερικό του κτηρίου κατασκευή ξύλινης ψευδοροφής που διακόπτει την οπτική επαφή από τους χώρους διαβίωσης στο σκελετό της στέγης. Ως μικρή παραφωνία στη γενικότερη μορφολογική συνέπεια εμφανίζονται οι καμινάδες που είναι κυρίως μπετονένιες, και μερικές φορές φέρουν επικάλυψη λίθινων πλακιδίων.

Συνεχίζοντας με τα εξωτερικά στοιχεία, αισθητή είναι η πλήρης απουσία αυθεντικών ξύλινων εξωστών καθώς λόγο καιρικών συνθηκών (υγρασία) ήταν δριμύτατη η καταπόνησή τους. Η αντικατάσταση τους έχει γίνει με στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος για την πλάκα του προβόλου και τα φουρούσια, αλλά και συχνή χρήση μετάλλου ή ξύλου τόσο για το κιγκλίδωμα όσο και για την κατασκευή υποστέγου. Από την άλλη, οι λίθινοι εξώστες έχουν μερικώς διατηρηθεί, αλλά και πάλι με σωρεία επεμβάσεων για τη διαμόρφωση και ενίσχυσή τους, όπως η κατασκευή νέων θόλων ή υποστυλωμάτων για τη στήριξη τους, καθώς και η πλακόστρωση των οριζόντιων επιφανειών.

Τον ίδιο βαθμό επέμβασης παρουσιάζουν και οι σκάλες, αφού τόσο εσωτερικά  όσο και εξωτερικά έχουν πλήρως αντικατασταθεί, διατηρώντας την υλικότητα της κατασκευής αλλά όχι πάντα και τη μορφολογία πυ τη χαρακτήριζε.

Παρατηρούμε, λοιπόν πως σε γενικές γραμμές οι επεμβάσεις στον οικισμό είναι πολλές, κυρίως λόγω των αναγκών που έχει ένα κτίριο μέσα στο χρόνο από τις καιρικές και χρηστικές καταπονήσεις που δέχεται, αλλά ,πάντα με την επιφύλαξη εξεραίσεων, έχει γίνει προσπάθεια διατήρησης του χαρακτήρα και της εικόνας του οικσιμού, με τις παραφωνίες να χαρακτηρίζονται συχνά απαραίτητες αν σκεφτεί κανείς τις σύγχρονές τεχνικές, τις περιβαλλοντικές δυσκολίες αλλά και τις οικονομικές απαιτήσεις μιας ανακαίνισης. Οπότε, καταλήγουμε σε μια ευχάριστη αναλογία όπου το μεγάλο πλήθος των επεμβάσεων αντιστοιχεί σε σαφώς μικρότερο βαθμό αλλοίωσης.