Τα περισσότερα κτίρια που συναντήσαμε, ειδικά αυτά τα οποία δεν έχουν υποστεί επεμβάσεις και διατηρούν τον αρχικό παραδοσιακό χαρακτήρα τους , βρίσκονται σε μέτρια αν όχι κακή κατάσταση. Γενικά, τα επιμέρους αρχιτεκτονικά στοιχεία των κατοικιών έχουν υποστεί φθορές που οφείλονται κυρίως στην έκθεση των οικοδοµικών στοιχείων στις καιρικές συνθήκες, η οποία σε συνδυασµό µε την έλλειψη συντήρησης έχει οδηγήσει στην σηµερινή κατάσταση των κατασκευών.
Ανάλογα με τη γενική συντήρηση του κάθε κτιρίου οι ζημιές στην τοιχοποιία διαφέρουν και κυμαίνονται από εντοπισμένες ρωγμές έως τοπικές καταρρεύσεις. Σε πολλά κτίρια μάλιστα οι στέγες και οι εξώστες έχουν καταστραφεί με αποτέλεσμα την κατάρρευση και των αντίστοιχων τοιχοποιιών. Άλλοτε οι φέρουσες λιθοδοµές παρουσιάζουν ρωγµές που οφείλονται σε ωθήσεις των δοκών της στέγης, του πατώματος ή του εξώστη και άλλες µικροµετακινήσεις λόγω ολισθήσεων θεμελίων, σεισµικών δράσεων αλλά και σε τοπική αποδιοργάνωση της λιθοδοµής λόγω της εισχώρησης υγρασίας και της ανάπτυξης αναρριχώµενων φυτών.
Σε όσα κτίρια δεν έχουν καταστραφεί οι στέγες έχουν αντικατασταθεί ή επισκευαστεί αν όχι εξολοκλήρου τουλάχιστον τα επιμέρους μέλη τους. Σε όλες τις περιπτώσεις, επίσης, οι πλάκες έχουν αντικατατασταθεί σχεδόν εξολοκλήρου από κεραμίδια. Συγκεκριμένα, ο φέρων οργανισµός της στέγης είναι σε καλή κατάσταση, ενώ τα προβλήµατα περιορίζονται στην παραµόρφωση των ελκυστήρων στα σηµεία όπου εδράζονται τα τρία κεντρικά ψαλίδια. Επίσης, συχνά σε βοηθητικούς χώρους λείπει το ξύλινο πέτσωμα, αφού μετά τη φθορά του δεν έχει αντικατασταθεί για οικονομικούς μάλλον λόγους, με αποτέλεσμα τα κεραμίδια να εδράζονται απευθείας επάνω στις τεγίδες.
Τόσο τα ταβάνια όσο και τα πατώματα σε πολλές περιπτώσεις έχουν καταρρεύσει καθώς οι σανίδες που τα αποτελούν έχουν καταστραφεί από την υγρασία, την εισροή βροχής, τη φθορά του χρόνου και την έλλειψη φροντίδας. Τα δάπεδα διατηρούν, εντούτοις, συχνά τη ακεραιότητά τους, ιδιαίτερα στο σημείο που κάτω τους βρίσκεται ο θόλος.
Τα τζάκια παρουσιάζουν πολύ μεγάλες φθορές. Τα πιο σοβαρά προβλήματα εντοπίζονται στη µερική αλλοίωση των επιµέρους διακοσµητικών στοιχείων και την καταστροφή των πλακών της εστίας. Συχνό είναι και το φαινόμενο εμφάνισης ρωγμών από την καμινάδα έως τη φούσκα τους, λόγω του μικρού πάχους της τοιχοποιίας και των μεγάλων θερμοκρασιακών μεταβολών κατά τη χρήση του τζακιού.
Στα ανοίγματα συναντούμε πάρα πολλές ρωγμές και καταρρεύσεις, κυρίως λόγω αστοχίας είτε των υπερθύρων είτε του ανακουφιστικού τόξου τους (είτε στην ποδιά των παραθύρων). Συγκεκριμένα, στα τόξα παρατηρούμε ένα «άνοιγμα» λόγω του αντίστοιχου «ανοίγματος» της στέγης ή λόγω της αδυναμίας ή παραμόρφωσης της παρακείμενης λιθοδομής. Σε ορισμένα σημεία μάλιστα διαπιστώνεται να απουσιάζουν ολόκληροι λίθοι.
Όσον αφορά τους παλαιούς ξύλινους εξώστες έχουν όλοι, πλην ενός, καταστραφεί και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις έχουν συμπαρασύρει στην κατάρρευση και την τοιχοποιία (βλ. Α7), λόγω έλλειψης φροντίδας και ενδεχομένως σαπίσματος των ξύλων. Οι µεταγενέστεροι εξώστες από οπλισµένο σκυρόδεµα βρίσκονται σε σχετικά καλή κατάσταση με προβλήματα μόνο λόγω διάβρωσης του σκυροδέµατος που οφείλεται στην υγρασία. Το σηµαντικότερο όµως πρόβληµα είναι η ασυµβατότητα της µορφής και του τρόπου κατασκευής τους καθώς και των διαστάσεων τους µε το ύφος, την µορφή και τη κατασκευή του κτιρίου.
Οι περισσότερες εξωτερικές σκάλες βρίσκονται σε μέτρια κατάσταση, καθώς δε λείπουν και αυτές που έχουν καταρρεύσει. Τα λίθινα στοιχεία πολλών απουσίαζουν , ενώ μερικές φορές μόνο το πλατύσκαλο βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση με αποτέλεσμα να έχουν ασαφή όρια.