Στέγη

ΣΤΕΓΗ

Η αποτύπωση εστίασε στη στέγη του αρχοντικού Ζαρίμπα. Είναι μία στέγη με ξύλινα φέροντα στοιχεία και επικάλυψη σχιστόλιθου. Είναι τρίριχτη με κλίση 25° με αξιοσημείωτη ιδιαιτερότητα στη συναρμογή της με τον ψηλότερο αναλημματικό τοίχο στα βορειοανατολικά, όπου, 1μ. πριν την συνάντηση τους, η τοιχοποιία και η στέγη αυξάνουν ύψος με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δύο ακόμα ανεστραμμένες πτυχώσεις στο βορειοανατολικό τμήμα της. Περιμετρικά απολήγει σε γείσο που προεξέχει 35 εκ. Εξαίρεση αποτελεί το τμήμα που προεκτείνεται για να στεγάζει τον εξώστη (κλίσης 12°). Αν και η ύπαρξη καινούριων διατομών μαρτυρά ότι έχει δεχτεί τα τελευταία χρόνια κατά τμήματα επισκευαστικές εργασίες, παρατηρούνται σοβαρές βλάβες (όπως το σάπισμα διατομών και η μερική κατάρρευση του πετσώματος της οροφής) λόγω της εισροής ομβρίων υδάτων. Αποτελεί ασφαλή υπόθεση ότι κατά την επισκευή έγιναν δύο σημαντικές αλλαγές στο αρχικό δομικό σύστημα: Η μετατροπή του αρχικού συστήματος σε πρόχειρο σύστημα δοκού επί στύλω και η αφαίρεση του ξύλινου πετσώματος και η αλλαγή του με τσίγκους. 

Το υπάρχων σύστημα δεν ακολουθεί σταθερό κάνναβο με τις αποστάσεις τοποθέτησής του να κυμαίνονται ακανόνιστα ανά 40-50 εκ. Εδράζεται στους οριζόντιους στρωτήρες. Λόγω της περιορισμένης ορατότητας κατά την επιτόπια αποτύπωση υπόθεση βασισμένη στα διαθέσιμα τεκμήρια είναι πως οι κλάπες είναι ανεστραμμένες και προεκτείνονται εξωτερικά της τοιχοποιίας στηρίζοντας το γείσο. Τα κύρια οριζόντια στοιχεία έχουν  διατομή 11 εκ., ενώ οι «αμείβοντες» έχουν διατομή 10 εκ. Το πέτσωμα της οροφής αποτελείται από σανίδες πάχους 2 εκ., και διαστάσεων 30x150 εκ., με αρμοκάλυπτρα πάχους 2 εκ., που προσαρτώνται στα δοκάρια με ενδιάμεσα πηχάκια.