Διηγήσεις του Τόπου

Το τέλος του εύζωνα Γκούμα: 

Τα χρόνια του εμφυλίου υπήρχε μια πηγή φτιαγμένη από παριανό μάρμαρο από την οποία έτρεχε άπλετο νερό.Μια μέρα ο εύζωνας Γκούμας αποφάσισε να βγεί από το σπίτι του για να πιεί νερό απο την πηγή, καθώς όμως έσκυψε για να πιεί νερό, ένας κομμουνιστής αντίπαλος του που βρίσκονταν πίσω του, τον αποκεφάλισε. Μετά απο ώρα η μητέρα του εύζωνα άρχισε να ανησυχεί, έτσι άρχισε να τον καλεί. Καθώς δεν λάμβανε κάποια απάντηση, βγήκε έξω απο το σπίτι και είδε τον γιό της σφαγμένο δίπλα απο την πηγή. Λόγω του φρικιαστικού θεάματος που αντίκρισε η γυναίκα, ζήτησε να αφαιρεθεί η πηγή απο εκείνο το σημείο.Μετά απο πολλά χρόνια ο δήμαρχος την έστησε ξανά απέναντι απο τον μύλο του Γκούμα, ώστε να βλέπει την πηγή στην οποία σκότωσαν τον γιο του.

Πλατεία Μπιζάνι: Ο ματωμένος πλάτανος και η κατάρα των δημάρχων της Κερατέας

Στον πλάτανο της Πλατείας Μπιζάνι, οι Τούρκοι δολοφονούσαν τους αιχμαλώτους τους διά της κρεμάλας. Στη συνέχεια, οι Κερατιώτες τους κυνήγησαν και ένας Κερατιώτης κατάφερε να τραυματίσει τον γιο του πασά καθώς καβαλούσε ένα άλογο. Έτσι, ο γιος του πασά τους καταράστηκε. Ευχήθηκε να μην κυβερνήσει ποτέ γέννημα-θρέμμα Κερατιώτης την Κερατέα. Μερικοί, ισχυρίζονται ότι η κατάρα έπιασε, μιας και κανένας δήμαρχος μέχρι σήμερα, δεν έχει γνήσια και αποκλειστική καταγωγή από την περιοχή. Όταν οι Τούρκοι αποχώρησαν, οι κάτοικοι απέφευγαν τη συνάθροιση κοντά στον πλάτανο λόγω των τραυματικών ιστοριών που "κουβαλούσε". Για αυτό, ο δήμαρχος έκοψε τον καταραμένο πλάτανο και φύτεψε έναν νέο στη θέση του. Ο πλάτανος που θα συναντήσει σήμερα ο επισκέπτης στην πλατεία αποτελείτο νούμερο 4 στη σειρά πλατάνων που φυτεύτηκαν στο σημείο.

Τα παραπάνω αποτελούν προϊόν διήγησης του κ. Λιέπουρη, ο οποίος αποτελεί μέλος μίας εκ των μεγαλύτερων οικογενειών της Κερατέας και είναι ιδιόκτητης τοπικού οινοποιείου.