Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ - ΑΥΛΕΣ

Μελέτη σχέσης ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο.

Τα κτίρια παρουσιάζονται ως εσωστρεφή, καθώς χαρακτηρίζονται από κλειστές όψεις και μικρά ανοίγματα, έχουν το καθένα τον ιδιωτικό του ελεύθερο χώρο, ενώ τα χαγιάτια κατά κανόνα είναι προσανατολισμένα προς την αυλή. Έχουν την μικρή τους όψη προς την πλευρά του δρόμου, ενώ η κύρια όψη αναφέρεται στην αυλή, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις βρίσκεται νότια του οικισμού.

Οι αυλές αποτελούν έναν ζωτικό χώρο συμπληρώνοντας τις λειτουργίες της κατοικίας, κυρίως τα παλαιότερα χρόνια καθώς φούρνος και αποχωρητήριο βρίσκονταν εξωτερικά του κτιρίου. Παράδειγμα αποτελεί η κατοικία 5 όπου οι χώροι αυτοί είναι εμφανείς αλλά δεν είναι πλέον σε χρήση.

Οι κατοικίες διαμορφώνουν την αυλή τους στο μέτωπο του δρόμου και η είσοδος των κατοικιών πραγματοποιείται διαμέσου της αυλής κυρίως από ξύλινες αυλόθυρες. Διακρίνεται σαφής διαχωρισμός του ιδιωτικού ελεύθερου χώρου με το δρόμο μέσω λίθινων μαντρότοιχων οι οποίοι προσπερνούν το ανθρώπινο ύψος.

Διαπιστώνεται λοιπόν, ότι η παραδοσιακή κατοικία στον οικισμό είναι μια αυτόνομη μονάδα η οποία δεν επικοινωνεί με το εξωτερικό περιβάλλον και δεν επιτρέπει οπτική επαφή από το δημόσιο χώρο.