Βαθμός Αλλοίωσης Κτισμάτων

Τα περισσότερα δείγματα αλλοίωσης κτισμάτων συναντώνται στα κτίρια όπου στεγάζονται οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού και αφορούν ανάγκες επιπλέον προστασίας και στεγανοποίησης των κτιρίων.

Πιο συγκεκριμένα, οι αλλοιώσεις που παρατηρούνται συχνότερα είναι η επίστρωση των δωμάτων με σκυρόδεμα ή η κατασκευή τετράριχτης κεραμοσκεπής. Τα παλαιότερης φάσης ξύλινα κουφώματα σε πολλές κατοικίες έχουν αντικατασταθεί από αντίστοιχα αλουμινίου. Μεμονομένες περιπτώσεις πορτών από αλουμίνιο ή σίδηρο συναντώνται αρκετά συχνά. Είναι εμφανές πως η κύρια επιδίωξη εφαρμογής των άνωθι στοιχείων είναι η αποδοτικότερη μόνωση των κτισμάτων απέναντι στις καιρικές συνθήκες και η εξασφάλιση φιλικότερης προς τους χρήστες εσωτερικής θερμοκρασίας.

Άλλες αλλοιώσεις με πρακτικές ή αισθητικές επιδιώξεις αποτελούν η τοπική επένδυση των κτισμάτων με φύλλα λαμαρίνας, η εφαρμογή βιομηχανοποιημένων υλικών όπως οι πλίνθοι και πλαστικά προïόντα ή οι κατασκευές στεγάστρων στα δώματα.

Ιδιαίτερες περιπτώσεις αλλοίωσης παρατηρούνται στα νεόδμητα κτίρια του οικισμού όπως η απομίμηση λιθοδομής με γλυπτική χρήση κονιάματος ως επίχρισμα, οι κεραμοσκεπές, τα κουφώματα αλουμινίου και η μικρής κλίμακας σιδηροκατασκευές.

Αξίζει να σημειωθεί η ανακαίνιση της Κρήνης της Αλαμανιάς τη δεκαετία του 1980, η οποία και αλλοίωσε σε σημαντικό βαθμό τον παραδοσιακό της χαρακτήρα. Τα σημεία όπου έχει γίνει η νέα επέμβαση είναι εύκολα διακριτά δια οφθαλμού, καθώς ο τρόπος κοπής και συναρμογής των σχιστολιθικών πλακών είναι διαφορετικός από αυτόν των παλαιότερων. Επίσης, το χρώμα τους είναι πιο κιτρινωπό, κάνοντάς μας να συμπεράνουμε πως προέρχονται από διαφορετικό τμήμα την Άνδρου κι όχι από αυτό της περιοχής του οικισμού από όπου και προήλθαν οι παλαιότερες.

Παρόλη την ποικιλία των αλλοιώσεων του οικισμού μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι ο γενικότερος χαρακτήρας του παραμένει αμιγώς παραδοσιακός, καθώς η έκτασή τους παραμένει εμφανώς περιορισμένη. Κρατικά προγράμματα ενημέρωσης των κατοίκων ή ακόμη και επέμβασης σε διατηρητέους οικισμούς, όπως αυτός της Αλαμανιάς, σχετικά με τρόπους και εφαρμογές διατήρησης και ενίσχυσης του παραδοσιακού τους ύφους είναι το λιγότερο επιθυμητοί και απαραίτητοι για τη συνοχή και τη συνέχεια της αγροτικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.