Η τυπολογική ταξινόμηση των κτισμάτων γίνεται με κριτήριο τη γεωμετρία του βασικού λειτουργικού πυρήνα της κατοικίας και τη μέθοδο προσθήκης άλλων τετράπλευρων χώρων με δευτερεύουσα χρήση σε αυτόν. Η διερεύνηση αφορά στη βασική στάθμη διημέρευσης, η οποία στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι το ισόγειο.
Χαρακτηριστική είναι η συχνότατη εμφάνιση της διάστασης των 4 μ. στις κατόψεις των κτισμάτων, γεγονός που απορρέει από τη μέγιστη διάσταση διαθέσιμης ξυλείας γιατί γεφύρωση των ανοιγμάτων.
Όπως διακρίνεται από τα σχεδία των κατοικιών που έχουν αποτυπωθεί, κάθε μια παρουσιάζει διαφορετική μορφή ανάπτυξης. Το γεγονός αυτό εξηγείται από την μορφολογία του εδάφους στην τοποθεσία ανέγερσης της κάθε κατοικίας, στα εμπόδια, τον προσανατολισμό, τις ανάγκες, καθώς και από την εξέλιξή της στο χρόνο. Η κατοικία δεν χτίζεται μονομιάς ολοκληρωμένη, αλλά μεταλλάσσεται, μεγαλώνει με βάση τις ανάγκες και τις λειτουργίες που καλείται να καλύψει. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται οργανική ανάπτυξη/αρχιτεκτονική.
Ακόμα μπορεί να ενσωματώνει, στην τωρινή της μορφή, δυο ή περισσότερες κατοικίες που πλέον αποτελούν ενιαία ιδιοκτησία. Έτσι με βάση έναν κεντρικό πυρήνα παρατηρούνται διαφορετικοί τρόποι ανάπτυξης και συνδυασμοί λειτουργών σε κάθε περίπτωση. Σε κάποιες μπορεί να υπάρχουν φούρνοι και τζάκια, δωμάτιο ψυγείου, αποθήκη, στάβλος ακόμα και πατητήρι.