Διακρίνουμε διαφορετικού τύπου ελεύθερους χώρους στις διάφορες κατοικίες.
Συνήθως αποτελούν σημαντικούς χώρους όπου εκτονώνεται η ζωή των εσωτερικών λειτουργικών χώρων και όχι απλά μια έκταση πρασίνου.
Εκμεταλλευόμενες τη φυσική υψομετρική διαφορά του εδάφους αναπτύσσονται σε πλατώματα που οριοθετούνται χαλαρά συχνά από αναλημματικούς τοίχους άλλες φορές μπροστά, ή άλλες πάλι πίσω από το κυρίως κτίσμα.
Παρατηρούμε επίσης μπροστά από το ισόγειο ορισμένων κατοικιών ύπαρξη ημιυπαίθριων στοών.
Αυτές, ως συνέχεια του ιδιωτικού χρησιμοποιούνται σαν αποθηκευτικοί χώροι αγροτικών ή κηπευτικών εργαλείων, σκευών και υλικών της κουζίνας.
Η πρόσβαση σε αυτές είναι ελεύθερή καθώς είναι στο επίπεδο του ισογείου και δεν υπάρχει συνήθως μαντρότοιχος που να ορίζει την έκταση της ιδιoκτησίας.
Πέρα από αυτά περιβόλια με λιόδεντρα και οπωροφόρα δέντρα βρίσκονται κύριως στα άκρα του χωριού.
Όσον αφορά τις αυλές θα μπορούσαμε να τις κατηγοριοποιήσουμε με βάση τα εξής χαρακτηριστικά:
•Ασφή όρια _ απουσία περίφραξης ή κοινή χρήση αυλών από κατοίκους γειτονικών κατοικιών