Η επιτακτική ανάγκη επιδιόρθωσης φθορών ή για επέκταση των κατοικιών, σε συνδυασμό με την εκτενή χρήση νέων υλικών και τη σημαντική οικονομική επιβάρυνση που επιφέρει η συντήρηση και αντικατάσταση παλαιών στοιχείων της παραδοσιακής κατασκευής, αποτελεί έναν παράγοντα πρωταρχικής σημασίας για τις μεταγενέστερες επεμβάσεις που έγιναν στον οικισμό των Μηλέων. Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να διακριθούν σε ήπιες- με τη χρήση στοιχείων μικρής κλίμακας- και σε έντονες- με την αντικατάσταση μεγάλου μέρους της κατασκευής από σύγχρονα υλικά και μεθόδους.
Μεμονωμένες επεμβάσεις εντοπίζονται στον τρόπο κάλυψης της στέγης. Η δύσκολη εύρεση των παραδοσιακών κεραμιδιών - σκεπόπλακες- καθώς και η οικονομική επιβάρυνση επέφεραν την αλλαγή στο υλικό στέγασης και επέβαλαν άτυπα τη χρήση κεραμιδιών -βυζαντινού ή γαλλικού τύπου.
Η προστασία της κατασκευής και των εσωτερικών χώρων από την υγρασία καθιστά τη χρήση ασβεστοτσιμεντοκονιάματος σύνηθες φαινόμενο, που πολλές φορές συνοδεύεται και από το χρωματισμό της όψης.
Η προσθήκη χώρων, εξωστών και κλιμάκων από σκυρόδεμα αποτελεί μια συνηθισμένη επέμβαση σε παραδοσιακές κατασκευές. Η σχέση του νέου υλικού – σκυρόδεμα- με το δομικό σύστημα της παραδοσιακής κατασκευής -λιθοδομή- σε πολλές περιπτώσεις αλλοιώνει εντελώς τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα.
Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι απαντώνται κτίρια πλήρως ανακαινισμένα με αποκλειστική χρήση σύγχρονων υλικών .