Συμπεράσματα

Η μορφή του οικιστικού συνόλου των Μηλεών επηρεάστηκε στο πέρασμα του χρόνου τόσο από το φυσικό περιβάλλον και το σύστημα δόμησης όσο και από τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά και ιστορικά χαρακτηριστικά της περιοχής.

Αξιοσημείωτη είναι η άρρηκτη σχέση του οικισμού με το τοπίο, η δυναμική αλληλεπίδραση φυσικού και τεχνητού περιβάλλοντος. Ο παραδοσιακός ελληνικός οικισμός δε νοείται  αποκομμένος από το φυσικό τοπίο και αυτό με τη σειρά του μοιάζει να συμπληρώνεται από τον οικισμό. Η μορφολογία του εδάφους  επηρεάζει την πολεοδομική  ανάπτυξη, ενώ το οικοδομικό σύστημα και τα υλικά του οικισμού προέρχονται από τον ίδιο τον τόπο. Έτσι, δημιουργείται μία αμφίδρομη και δυναμική σχέση ανάμεσα στο κτίριο και στον τόπο, σαν αυτά τα δύο να συνομιλούν· μια αρετή που χάνεται στη σύγχρονη αστική πραγματικότητα των άμορφων, αποκομμένων από τη φύση, μεγαλουπόλεων.

 Ωστόσο, ο σημερινός τρόπος ζωής, τα σύγχρονα κτίσματα, η κυκλοφορία οχημάτων και η αυθαίρετη στάθμευση -στον κεντρικό τουλάχιστον δρόμο- είναι ορισμένα από τα στοιχεία που αλλοιώνουν την εικόνα του οικισμού. Ανάμεσα στα σύγχρονα κτίρια διαγράφονται αυθεντικά δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, τα οποία κρατούν κάτι από την παλιά αίγλη. Αρχοντικά ή και λαϊκά σπίτια, βρύσες και καλντερίμια δημιουργούν μια αίσθηση οικειότητας, σαν αυτά τα κτίσματα να γεννήθηκαν από τη φύση. Και από την αίσθηση αυτή γεννήθηκε η ανάγκη της διατήρησής τους. Να μη χαθούν, να μη ξεχαστούν και μαζί με αυτά χαθεί και η παράδοση.

Την εργασία εκπόνησαν οι: Ζουμπουλάκη Τατιάνα- Καραβασίλη Κυριακή- Σιδηρουργού Νίκη- Marine Clech-David Sanchez Miguel- Ines Garcia Ruiz, Αλεξανδρής Θανάσης, Ρουμελιώτης Παναγιώτης