Στέγες

Οι στέγες που συναντήσαμε στο Νεοχώρι ήταν ως επί τω πλείστον φτιαγμένες με το σύστημα του διπλού καθιστού τσατιού  και της δοκού επί στύλου, κυρίως τετράριχτες . Ελάχιστες κατασκευές  ζευκτών φορέων παρατηρήθηκαν κυρίως σε νεότερα κτίρια. 

Η ψηλότερη ξυλοδεσιά που περιτριγυρίζει το κτίριο (στρωτήρας της στέγης,βλ. σκίτσο ) αποτελεί συνήθως τη βάση για να καρφωθούν πάνω  τα διαγώνια οριζόντια δοκάρια (κατωμαχιές)και τα πρωτεύοντα δοκάρια(περαστές) της ξύλινης σχάρας πάνω στην οποία θα πατήσει η στέγη. Σε αυτά τα δοκάρια που κατά κανόνα είναι κορμοί δένδρων καρφώνεται ο μπαμπάς (είτε συνδέεται με την περαστή με ξύλινο έλασμα χωρίς να την επιβαρύνει) και στη συνέχεια τα τσιμπίδια (τα ξύλα που κλείνουν τα βασικά τρίγωνα για την κλίση και τη στήριξη της στέγης).Παραπάνω από ένα τέτοια τρίγωνα δημιουργούνταν σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους κατά το μήκος της κάτοψης για να λυθεί το πρόβλημα της στέγασης των ορθογώνιων μακρόστενων κατόψεων .Από τις κορυφές των μπαμπάδων αυτών των τριγώνων περνάει ο κορφιάς που χαράσσει την κορυφογραμμή της τετράριχτης στέγης. Οι κατωμαχιές  συνδέονται είτε απευθείας με τον μπαμπά(μαχιές) είτε με τα τσιμπίδια. Πάνω από αυτά τοποθετούνται οι τεγίδες και οι επιτεγίδες ώστε να καλυφθεί η στέγη με πλάκες.

Με μια πρώτη ματιά ωστόσο στις μισογκρεμισμένες στέγες του Νεοχωρίου αυτό που παρατηρεί κανείς είναι ένα πλήθος αντηρίδων και μικρότερων ξύλων που με πολλές και διαφορετικές κλίσεις και σε διάφορες θέσεις ενώνουν όλο το σύστημα δημιουργώντας μια εικόνα χάους χωρίς ωστόσο αυτό να μειώνει ούτε στο ελάχιστο τη στατική τους συμβολή στην κατασκεύη.  

Η επικάλυψη πραγματοποιείται πάντα με σχιστόπλακες που παράγονται στα ίδια τα λατομεία του χωριού . Λίγες  και κυρίως μεταγενέστερες  είναι οι προσεγμένες στέγες που ακολουθούν πιστά μια ισόδομη τοποθέτηση πλακών ίσων  διαστάσεων. Κυριαρχεί η ποικιλία στο μέγεθος και τις διαστάσεις των πλακών της ίδιας στέγης. Τα περισσότερα γείσα  ήταν φτιαγμένα από δυο η τρεις  στρώσεις από σχιστόπλακες  η μία πάνω στην άλλη .Στην εσωτερική πλευρά το κενό γεμίζεται ως τις τεγίδες  με λιθοδομή. Οι ακμές -ράχες της στέγης , εξωτερικά, στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτονται από μεγαλύτερες πλάκες και οι αρμοί τους κλίνονται με κονίαμα.

Οι καμινάδες εξέχουν του ψηλότερου σημείου της στέγης ,τετράγωνες, από μικρότερη οπτοπλινθοδομή και συνήθως σοβατίζονται. Πιο σπάνιες είναι οι στρογγυλές καμινάδες.