Συρράκο (Τμήμα Δ - Ομάδα 21)

Περιγραφή Τοπικού Δομικού Συστήματος

Το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό σύστημα του Συρράκο ενσωματώνει τις ανάγκες της περιοχής. Αρχικά, η θέση του στο λόφο έχει γίνει με τρόπο ώστε να αποφεύγει τις επιθέσεις αντιπάλων αλλά και να έχει εποπτεία. Επιπλέον, ο πυκνοδομημένος ιστός παρέχει προστασία από τις έντονες καιρικές συνθήκες.

Λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους ο κτισμένος χώρος οργανώνεται σε διαδοχικές βαθμίδες, οι οποίες βοηθούν στην διαχείρηση της μεγάλης υψομετρικής διαφοράς. Έτσι τα κτίρια υποχωρόυν προς την βόρεια πλευρά, έχοντας κατά κανόνα νότιο και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως όταν τοποθετούνται στο όριο του δρόμου, ανατολικό προσανατολισμό. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ένταξη των κτιρίων στο περιβάλλον. Ένα άλλο στοιχείο ένταξης είναι η χρήση των υλικών που παράγει ο τόπος. Αυτό δίνει στον οικισμό την ομοιογένεια.  

Πιο συγκεκριμένα, το βασικό υλικό κατασκευής είναι ο λίθος.  Ο φέρων οργανισμός είναι λίθινος και τα φορτία κατανέμονται μέσα στη μάζα του κτιρίου. Το πάχος του τοίχου είναι 60-70 εκ. Το είδος της τοιχοποιίας ποικίλει ανάλογα με τον βαθμό επεξεργασίας του λίθου (λαξευτή, ημιλαξευτή, αργολιθοδομή, με κονίαμα, κλειστούς αρμούς κλπ). Στα ανοίγματα, τα οποία αποτελούν τα ευπαθή σημεία του κτιρίου, τοποθετούνται λίθινα ανακουφιστικά τόξα τα οποία μοιράζουν τα φορτία στα πλάγια. Για την ενίσχυση της κατασκευής του τοίχου τοποθετούνται ξυλοδεσιές σε διάφορες ζώνες. Πάνω σε αυτές εδράζονται τα οριζόντια φέροντα στοιχεία (πατώματα και στέγες) και με αυτόν τον τρόπο βοηθούν στη διαφραγματική λειτουργία. Οι στέγες είναι κατά κανόνα τετράριχτες, με κλίση 24-27 μοίρες και επικάλυψη από σχιστόπλακες. Διαμορφώνονται από ξύλινα ζευκτά τα οποία εδράζουν στις ξυλοδεσιές. Έχουν γείσο πλάτους 50-60 εκ για την προστασία του κτιρίου.