Γενικά στοιχεία για την ευρύτερη περιοχή

Ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας είναι δήμος της Αρκαδίας κι ανήκει στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ο δήμος συστάθηκε το 1998, σύμφωνα με την Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", περνώντας μετέπειτα κι από το πρόγραμμα "Καλλικράτης", χωρίς κάποια αλλαγή στην εδαφική του κυριότητα. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Πελοποννήσου και βρέχεται από τον Αργολικό Κόλπο. Ο πληθυσμός του είναι 10.341 κάτοικοι κι έχει έκταση 575,7 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Έδρα του Δήμου σήμερα αποτελεί το Άστος Κυνουρίας.

Η Βόρεια Κυνουρία αντλεί το όνομα της από τον αρχαίο οικιστή της περιοχής Κύνουρο και κατοικείται τουλάχιστον από τη νεολιθική εποχή, ε την εγκατάσταση προελληνικών φύλων (Δαναοί, Ίωνες και Δωριείς διαδοχικά). Η περιοχή έγινε σύντομα στόχος των ισχυρών γειτόνων της, των Σπαρτιατών, των Αργείων και των Αρκαδών. Αποτέλεσε κυρίωνς μήλον της έριδος μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αργειών, καθώς βρισκόταν ανάμεσα στα δύο κράτη και διέθετε ιδιαίτερη γεω-στρατηγική θέση, γεγονός που κατέληκε σε πολεμική σύρραξη (περί τα τέλη του 11ου αιώνα π.Χ., σύμφωνα με τον Ηρόδοτο). Οι σημαντικότερες πόλεις της αρχαίας Κυνουρίας ήταν στην Βόρεια Κυνουρία η Θυρέα κι η Ανθήνη.

Το έτος 1798 ιδρύθηκε στη θέση Κουτρί του Αγίου Ιωάννη Κυνουρίας ένα ανώτερο ελληνικό σχολείο. Το 1805 ιδρύεται η χειμερινή έδρα της σχολής στα Καλύβια του Αγίου Ιωάννη, δηλαδή στο σημερινό Άστρος. Ονομαστή ήταν η περιοχή της Τσακωνίας, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Βόρειας Κυνουρίας. Οι Τσάκωνες αναφέρονται ως φύλακες των φρουρίων τη Βυζαντινή εποχή, με μεγάλη οικονομική δύναμη.

Το 1823 (από 20 Μαρτίου μέχρι 18 Απριλίου) τελείται στο Άστρος η Β' Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων, όπυ και ψηφίζεται το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Ελλάδας. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η τσακωνική διάλεκτος, με ρίζες στην αρχαία Δωρική, η οποία παραμένει αναλλοίωτη κι ομιλείται μέχρι σήμερα.