Στενιές (Τμήμα Α)

Συμπεράσματα

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 

Στην προσπάθειά μας να είμαστε ευαίσθητοι παρατηρητές των Στενιών, βοήθησε το γεγονός ότι  η επίσκεψή μας συνέπεσε με διαστημα κατά το οποιο η πλειονότητα των κατοίκων του απουσίαζε στην πρωτεύουσα. Πράγματι, ενώ ο οικισμός βρίσκεται σε προνομιούχα θέση, με υπέροχες οπτικές φυγές, άφθονη βλάστηση, έντονη την παρουσία του νερού και κατοικίες περιποιημένες και καλοδιατηρημένες, δίνει την αίσθηση μιας  κοινωνίας.κλειστης.

Το χωριό, βρίσκεται σε  υψόμετρο  120 μέτρων,  περιτριγυρισμένο απο πλατάνια, πευκα κυπαρίσσια και με ένα δίκτυο στενών κλιμακωτών μονοπατιών.Ο χαρακτήρας του ειναι ορεινός ομως το χωριό  βρίσκεται σε άμεσο διάλογο με τη θάλασσα . Οι Στενιές, είναι ένα ‘ορεινό μπαλκόνι ‘με θέα τη θάλασσα, οριοθετημένο απο τις φυσικές  πηγές που το πλαισιώνουν και έχει ως μόνιμη ηχητική υπόκρουση το νερό  που το υδροδοτεί. Το νερό κυλλά  μέσα από τα  αυλάκια και ρέει παράλληλα με το δίκτυο των δρόμων.

Όσον αφορά το πράσινο του χωριού, παρατηρήσαμε πως  είναι γενναιόδωρο και πως αρθρώνεται κλιμακωτά ,με τη χρήση άνδηρων, πεζούλων, αυλών και περιβολιών, τόσο με αυτοφυή, όσο και με εισαγώμενα φυτά.

Μία άλλη παρατήρησή μας σχετίζεται με την ηχητική ηρεμία που επικρατεί στον οικισμό. Θεωρήσαμε πως αυτή οφείλεται στην απουσία των αυτοκινήτων  στο εσωτερικό του οικισμού και  στη μόνιμη ηχώ του νερού και όχι στο ότι το χωριό ήταν κλειστό λόγω χειμώνα.

Το δέκατο ένατο αιώνα, βασικό μέσο πλουτισμού των Στενιών ήταν η ναυτιλία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το χωριό να αποκτήσει κυρίως αρχοντικά, που διατηρούνται στο χρόνο μέσω μεταγενέστερων επεμβάσεων.Ολοκληρώνοντας παρατηρούμε πως ενώ βλέπουμε κλειστά σπίτια, και κατοίκους μεγάλης ηλικίας, η εικόνα που παρουσιάζουν οι Στενιές είναι αυτή του καλοδιατηρημένου και επιμελημένου οικισμού.