Για τον επισκέπτη, η περιοχή είναι γαλήνια και επιβλητική. Δεσπόζουν ψηλά βουνά με έντονες πτυχές που σχηματίζουν χαράδρες. Οι ορεινοί όγκοι συχνά διατρέχονται από ποταμούς.
Το χωριό είναι κτισμένο σε ένα καταπράσινο περιβάλλον με άφθονα νερά και πηγές, όπως το «Πελέκι», η «Κούλα», η «Τρίσκα». Τα δέντρα που αφθονούν στην περιοχή είναι κυρίως πουρνάρια, καρυδιές και πλατάνια. Κάτω από το ύψωμα της Ανάληψης πηγάζει μικρός ποταμός, ο οποίος διατρέχει κατά μήκος τους δύο οικισμούς, σχηματίζοντας μία ειδυλλιακή και κατάφυτη λαγκαδιά ανάμεσά τους. Στη συνέχεια χύνεται στον ποταμό Ερύμανθο.
Το κλίμα είναι ηπειρωτικό, δριμύ το χειμώνα με χιονοπτώσεις και μεγάλο ύψος βροχής, συχνά πάνω από 1100 χιλιοστά το χρόνο. Υποστηρίζεται γενικά ότι το ελληνικό κλίμα δεν έχει αλλάξει από την αρχαιότητα, και ειδικά ο αρκαδικός χώρος έχει υποστεί περιορισμένη αλλοίωση. Έτσι περιδιαβαίνοντας σήμερα τα μαιναλικά δάση αναζεί κανείς το κλασσικό τοπίο της αρχαίας Αρκαδίας!
Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται η εκκλησία της Κοιμήσεως Θεοτόκου, μία λιθόκτιστη τρίκλιτη Βασιλική με τρούλο, που φέρει ανάγλυφο με το σήμα της Φιλικής Εταιρείας και την χρονολόγική ένδειξη 1823. Γύρω από τους δύο οικισμούς υπάρχουν αρκετά εξωκλήσια, σημαντικότερα των οποίων είναι η Αγία Παρασκευή, η Αγία Ανάληψη και ο Αγ. Ανδρέας.