Θόλοι_
Μορφολογικά_
Βασικό στοιχείο, μορφολογικό, κατασκευαστικό αλλά και λειτουργικό της Ανω Γλυκόβρυσης είναι οι λίθινοι θόλοι της. Εμφανίζονται στη στάθμη του υπογείου ή του υποβαθμισμένου ισογείου των σπιτιών και συνήθως εχουν βασικό ρόλο στη μορφή της κάτοψης και του γενικού σχήματος καθώς:
-Βρισκονται συνήθως στη βόρεια ή βορειοδυτική πλευρά του κτίσματος και τυπολογικά κατά κανόνα κάθετα στις υψομετρικές καμπύλες του εδάφους,λειτουργώντας ως αντιστήριξη του κτιρίου.
-Ασκούν σημαντικές πλάγιες ωθήσεις γεγονός που οδηγεί στη χρήση τοίχων μεγαλύτερου πάχους.
Κατασκευαστικά_
Παρότι οι τεχνικές κατασκευής είναι συχνά τυποποιημένες και βασίζονται κατά μεγάλο βαθμό στην συμμετρική λιθοδομή των λαμπάδων με μεσαίου ή και μεγάλου μεγέθους πέτρες – ενώ τα τύμπανα του θόλου πληρώνονται με μικρούς λίθους , λαξευμένους – διακρίνουμε μικρές διαφοροποιήσεις.
-Ο θόλος να κατασκευάζεται παράλληλα με την τοιχοποιία και ενσωματώνεται στην εξωτερική πλευρά. Το εξωτερικό κομμάτι του τοίχου δηλαδή κτίζεται κανονικά και στο εσωτερικό, οι πέτρες γυρνούν στο κατάλληλο ύψος ώστε να σχηματιστεί ο θόλος.( σκίτσο_α)
-Να κτίζεται η τοιχοποιία ξεχωριστά και στη συνέχεια ο δεύτερος τοίχος εφαπτόμενος στον υπάρχοντα, εκεί οπού και κατασκευάζεται η καμάρα του θόλου (φωτογραφία_ζ).
Λειτουργικά_
Ο θόλος επειδή εξυπηρετεί τόσο στη στήριξη του πατώματος όσο και του επίφοβου για πυρκαγιά τζακιού, συχνά συναντάται κάτω από την εστία του ανωγιού, δηλαδή κάτω από την σάλα. Χαρακτηριστικό είναι ένα μικρό άνοιγμα για εξαερισμό.
- Ο χώρος κάτω από το θόλο δημιουργεί συνθήκες ιδανικές για την αποθήκευση τροφίμων, αλλά χρησιμοποιούνταν επίσης και για τη φύλαξη των ζώων.
-Σήμερα πλέον, ακόμη και σε απομονωμένα, ερειπωμένα κτίσματα, υπάρχουν ενδείξεις τακτικής χρήσης τους ως σταύλοι.