Κατά κανόνα, εσωτερικά διαχωριστικά χρησιμοποιούνταν στον όροφο ή ανώι, για να οριοθετήσουν τους διάφορους χώρους διαβίωσης. Οι εσωτερικοί τοίχοι των κτηρίων που συναντάμε είναι σχεδόν αποκλειστικά ελαφριοί με ξύλινο Φ.Ο. και επίχρισμα και συνδέονται με τις φέρουσες κατασκευές της στέγης και του πατώματος – και όχι των τοίχων.
Διακρίνονται στις εξής κατηγορίες:
σε τοίχους που είναι κατασκευασμένοι με μπαγδατί και σε τοίχους κατασκευασμένους με τσατμά.
Ο πρώτος κατασκευάζεται ως εξής : πάνω σε ξύλινο στρωτήρα 10*10 εκ. από δρύ που είναι καρφωμένος στα μαδέρια του πατώματος εδράζονται οι ορθοστάτες (σύνδεση με διαγώνια καρφιά ) 10*10 εκ. Πάνω στους ορθοστάτες καρφώνονται οι μπαγδατόπηχεις εκατέρωθεν των δύο πλευρών του, αφήνοντας κενό στη μέση και στη συνέχεια επιχρίονται.
Ο τσατμάς είναι πιο ισχυρός από το μπαγδατί. Σε αυτή την περίπτωση κατασκευάζεται πρώτα ένας ξύλινος σκελετός από ορθοστάτες, οριζόντια και διαγώνια στοιχεία που καρφώνονται μεταξύ τους.Τα κενά γεμίζονται με πέτρες και από πάνω επιχρίονται με μία παχιά στρώση κονίας.