Πληθυσμιακά Στοιχεία, Οικονομικές και Παραγωγικές Δραστηριότητες

Ο οικισμός υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Βορείων Τζουμέρκων και αυτή τη στιγμή έχει 15 μόνιμους κατοίκους. Το καλοκαίρι οι κάτοικοι μπορεί να φτάσουν στους 500. Η απογραφή του 2021 μας δείχνει 236 εγγεγραμμένους κατοίκους ενώ στην απογραφή του 2011 οι εγγεγραμμένοι δημότες ανέρχονταν στους 453(στοιχεία από ΕΛΣΤΑΤ).

Στο παρελθόν οι κάτοικοι έχουν ασχοληθεί με:

Αργυροχρυσοχοΐα:
Κατασκευή κοσμημάτων και εκκλησιαστικών τεχνουργημάτων. Στα εργαστήρια των Καλαρρυτών φιλοτεχνούνταν εκτός από εκκλησιαστικά αντικείμενα, ταμπακιέρες, καπνοθήκες, γιαταγάνια, καριοφίλια και λάβες μαχαιριών.

Νομαδική κτηνοτροφία:
Κατά τους θερινούς μήνες έμεναν στο χωριό ενώ τον χειμώνα μετανάστευαν σε Θεσσαλία και Θεσπρωτία.Τα κοπάδια αποτελούνταν από πρόβατα και βοοειδή. Εκτρέφονταν η Καλαβρυτινή ράτσα με την ονομασία «μπούτσικο».

Παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων.

Επεξεργασία των πρώτων υλών περιοχής/εριουργία, βιοτεχνία, υφαντική :
Δημιουργία ποιμενικών και ναυτικών καπών, μάλλινων υφασμάτων, ρούχων  κλινοσκεπασμάτων κ.α.

Ζωγραφική-Αγιογραφία:
Τον 18ο αιώνα οι Καλαρρύτες έγιναν ένα μικρό καλλιτεχνικό κέντρο ζωγραφικής εκκλησιών με ιδιαίτερα λαϊκά στοιχεία. Πολλοί γνωστοί αγιογράφοι φιλοτέχνησαν τοίχους και εκκλησίες σε μοναστήρια της Ηπείρου και της Θεσσαλίας.

Μεταφορές
Γνωστοί ως Κυρατζήδες ή αγωγιάτες. Ο Κυρατζής έχει καραβάνια και αντικείμενό του είναι οι χερσαίες μεταφορές. 

Εμπόριο-εξαγωγές.
Το εμπόριο και οι εξαγωγές ξεκινούσαν από την κοντινές πόλεις όπως τα Ιωάννικα και τα νησιά του Ιονίου και έφτασαν στην Ιταλία την Ισπανία,την Ρωσσία,την Αυστρία. Αρκετοί κάτοικοι των Καλαρρυτών διατηρούσαν εμπορικούς οίκους σε πολλά ευρωπαϊκά κέντρα.

Επιπλέον, τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του οικισμού καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής των κατοίκων καθώς και τις βασικές τους δραστηριότητες. Βορειοανατολικά του οικισμού, σε μεγάλο υψόμετρο, υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις με θαμνώδη βλάστηση γνωστές ως βοσκοτόπια. Αυτό οδήγησε τους περισσότερους κατοίκους στο να ασχοληθούν με τη κτηνοτροφία, δραστηριότητα που κατάφερε να διατηρηθεί σε όλη την ιστορία των Καλλαρυτών.

Τα τελευταία χρόνια η κτηνοτροφική δραστηριότητα συνεχίζεται σε πολύ μειωμένο βαθμό. Οι κάτοικοι παράγουν γάλα το οποίο συλλέγεται και μεταφέρεται στην Αρτα κατά κύριο λόγο. Οι κτηνοτρόφοι μετακινούνται μαζί με τα κοπάδια τους,τους χειμερινούς μήνες,τώρα πια με σύγχρονα μέσα μεταφοράς.Ο Πέτρος Μόκας είναι τελευταίος κτηνοτρόφος που κρατάει την παράδοση και κάνει ένα μέρος της διαδρομής με τα πόδια.

Τέλος, κάποιοι από τους κατοίκους ασχολούνται με τον τουρισμό, διατηρώντας δωμάτια και χώρους εστίασης.