Η ΤΥΠΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
Μια τυπική κατοικία, μπορεί να αποτελείται από δύο ή τρία επίπεδα. Το κατώτερο επίπεδο, το οποίο συνήθως είναι ημιυπόγειο, χρησιμεύει για την φύλαξη των ζώων και για αποθήκευση. Η ζέστη των ζώων χρησιμεύει για την θέρμανση του ενδιάμεσου επιπέδου το χειμώνα, γι’ αυτό και το ενδιάμεσο επίπεδο είναι το χειμερινό. Σε αυτό, τοποθετείται ο χώρος εισόδου, ένα καθιστικό, το υπνοδωμάτιο, και το μαγειρείο. Στο μαγειρείο, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, υπήρχε ειδικό άνοιγμα στο πάτωμα, όπου φανερωνόταν το φυσικό έδαφος. Εκεί φυλούσαν οι κάτοικοι τα κάστανα, διότι μέσα στο νωπό χώμα συντηρούνται για περισσότερο. Στο τελευταίο επίπεδο, που είναι το καλοκαιρινό, υπάρχει ηλιακός χώρος, και υπνοδωμάτια. Στα δωμάτια εντοπίζονται μεγάλες μακρόστενες ντουλάπες (μουσάντρες), συχνά πολύ λεπτοδουλεμένα έργα ξυλογλυπτικής, οι οποίες χρησιμεύουν για φύλαξη ρούχων και αντικειμένων. Συνήθως υπάρχει δωμάτιο αφιερωμένο στην υφαντική, όπου εντοπίζονται εργαλεία παραγωγής κλωστής από μαλλί, ή ακόμα και απομεινάρια αργαλειού. Μερικές φορές, εντός της κατοικίας, εντοπίζεται και εξοπλισμός μελισσοκομίας. Τα τελευταία τονίζουν το γεγονός ότι κάθε κατοικία ήταν μια μικρή παραγωγική μονάδα, η οποία προσπαθούσε όσο το δυνατόν περισσότερο να είναι αυτόνομη.
ΔΙΑΤΑΞΗ ΚΤΗΡΙΩΝ
Τα κτήρια μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες βάσει του σχήματος του όγκου τους. Αρχικά, υπάρχουν τα πυργόσπιτα (κούλιες) με το ύψος τους καθαρά μεγαλύτερο από τις υπόλοιπες διαστάσεις. Πρόκειται για τα παλαιότερα κτίσματα, και το σχήμα τους έχει αμυντικό σκοπό. Δεύτερον, τα μακρόστενα κτήρια, που τοποθετούνται είτε παράλληλα στις ισοϋψείς, είτε συνηθέστερα κάθετα (για λόγος ευστάθειας), και τρίτον, τα λοιπά κτήρια, χωρίς ιδιαίτερες αναλογίες σε κάτοψη και ύψος.