Συμπεράσματα

   Ο καθορισμός των μεταβλητών που διαμορφώνουν έναν οικισμό, απαιτεί μια πολύπλευρη και σύνθετη θεώρηση. Εξαρτάται από την ιστορική πορεία, τη γεωγραφική θέση και τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν τη δυναμική ανάπτυξης και την αρχιτεκτονική εξέλιξη.  

   Ο οικισμός φαίνεται να προυπήρχε ήδη από την αρχαιότητα, αφού ως πρώτοι κάτοικοι του αναφέρονται οι Δόλοπες. Η περιοχή υπήρξε ο καταλληλότερος τόπος για την δράση κλεφτών και αρματολών, ενώ κατά την Εθνική Αντίσταση (1942-1944) η Ρεντίνα είχε το δικό της αντάρτικο τμήμα.  

    Γεωγραφικά ο οικισμός βρίσκεται στα όρια τριών νομών της Καρδίτσας, της Ευρυτανίας και της Φθιώτιδος. Βασικός παράγοντας της ανάπτυξης του οικισμού στο συγκεκριμένο σημείο ήταν η ύπαρξη ενός ρέματος του ποταμού Ονοχώνου.  

   Η θέση του οικισμού αξιοποιεί την έντονη κλίση του εδάφους και το ανάγλυφο για την χωροθέτηση των κατοικιών. Οι κατοικίες εμφανίζονται ως πυκνώσεις και αραιώσεις δομημένου ιστού και οι έντονες υψομετρικές διακυμάνσεις μεταξύ τους  συμπίπτουν με την ανάγκη προστασίας τους από τους βόρειους ψυχρούς ανέμους.  

   Η αξιοποίηση του τοπικού λίθου, του ασβεστόλιθου, ως φέρων στοιχείο ενισχύει τόσο την ένταξη του οικισμού στο φυσικό τοπίο όσο και την ευκολία και οικονομία της κατασκευής. 

  Η πλειοψηφία των κατοικιών είναι διώροφες με ημιυπόγειο χώρο που απευθύνεται στον σταβλισμό. Σε επίπεδο κάτοψης εντοπίζονται τρείς βασικές τυπολογίες, οι επιμήκεις, οι σχήματος Γ και οι σχήματος Τ. 

   Ο οικισμός τέλος, παρουσιάζει αξιοσημείωτη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, η οποία όμως χρειάζεται συνεχή συντήρηση προκειμένου να διατηρηθεί αναλλοίωτη.